بلبل های استخباراتی شیعی افغانستانی ایران; وضعیت شیعیان در تحت سیطره طالبان را عالی توصیف می کنند
دیدبان حقوق بشر می‌گوید شاخه خراسان گروه داعش در افغانستان، هزاره‌ها و دیگر اقلیت‌های دینی را در مساجد، مکاتب و محل کارشان بارها هدف قرار داده است. این نهاد گفته است که طالبان برای محافظت از اقلیت‌های مذهبی در برابر حملات اقدام نمی‌کنند و ممکن است در این جنایات سنگین شریک جرم باشند.
دیدبان حقوق بشر امروز (سه‌شنبه، ۱۵ سنبله) با انتشار گزارشی تأکید کرده است که طالبان باید از هزاره‌ها و سایر جوامع در معرض خطر حفاظت و به آنان کمک کنند.
این نهاد در عین حال گفته است که مقامات طالبان برای محافظت از این جوامع در برابر بمب‌گذاری‌های انتحاری و سایر حملات یا ارائه مراقبت‌های صحی و کمک به قربانیان و خانواده‌های آنان کار چندانی انجام نداده‌اند.
در گزارش دیدبان حقوق بشر آمده است که از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در اگست ۲۰۲۱، داعش مسئولیت ۱۳ حمله بر هزاره‌ها را بر عهده گرفته و حداقل با سه حمله دیگر مرتبط دانسته شده است که منجر به کشتن و زخمی کردن حداقل ۷۰۰ نفر شده‌اند. این نهاد افزوده است که سرکوب رو به گسترش رسانه‌ها از سوی طالبان، به‌ویژه در ولایت‌ها، به این معنا است که احتمالا حملات بیشتری گزارش نشده‌اند.
فرشته عباسی، پژوهشگر بخش افغانستان در دیدبان حقوق بشر گفته است: «از زمان تسلط طالبان، جنگ‌جویان وابسته به داعش حملات وحشیانه و متعددی را علیه اعضای جامعه هزاره در حالی که به مکتب، سر کار یا نماز می‌رفتند انجام داده‌اند؛ بدون این‌که پاسخ جدی مقامات طالبان را در پی داشته باشد».
دیدبان حقوق بشر تأکید کرده است که طالبان مسئولیت دارند تا از جوامع در معرض خطر محافظت کنند و به قربانیان حملات و خانواده‌های آن‌ها کمک کنند.
در بخشی از گزارش دیدبان حقوق بشر آمده است که هزاره‌ها یک گروه قومی عمدتا شیعه هستند که برای بیش از یک قرن با تبعیض و ستم از سوی دولت‌های متوالی افغانستان روبه‌رو بوده‌اند.
در این گزارش روایت شده که در طول دهه ۱۹۹۰، نیروهای طالبان شیعیان را هدف کشتار دسته‌جمعی و سایر ستم‌گری‌های جدی قرار دادند.
به گفته دیدبان حقوق بشر، با بازگشت طالبان به قدرت هزاره‌ها به‌طور فزاینده‌ای نگران امنیت خود و این‌که آیا مقامات جدید از آن‌ها محافظت خواهند کرد یا خیر، بوده‌اند. یکی از اعضای جامعه هزاره در ولایت بامیان به دیدبان حقوق بشر گفته است: «طالبان هرگز هزاره‌ها را دوست نداشته‌اند. آخرین باری که در قدرت بودند، بسیاری از ما را کشتند.»
محمد اکبری و سید عیسی حسینی مزاری، که با برخی دیگر از اعضای شورای علمای شیعه‌ی افغانستان در جلسه‌ی مجمع جهانی اهل‌بیت در تهران شرکت و سخنرانی کرده اند، اوضاع شیعیان افغانستان را در تحت سلطه ی طالبان بسیار عالی توصیف و از طالبان احساس رضایت کرده و به تریب گفته اند که برخورد طالبان با شیعیان در حد ۸۵٪ و ۹۵٪ مطلوب و رضایت‌بخش است.
محمد اکبری، عیسی مزاری و قبل از آنان جعفرمهدوی و غیره که هر کدام در ماموریت به جمهوری اسلامی ایران شهره در میان مردم افغانستان هستند در حالی از عملکرد طالبان در قبال شیعیان افغانستان ابراز خرسندی دارند که تمام بدنه حکومت تروریستی، افراطی و فاشیستی خودخوانده طالبان از شیعیان خالی است و حتی تک فرمانده هزاره و شیعه تبار « مهدی مجاهد» که ۱۳ سال برای این گروه جنگیده بود را با یک لشکر کشی عظیم حذف و بنابر گفته وزارت دفاع این گروه کشته اند. رسمیت مذهب تشیع را در قانون افغانستان حذف کرده اند و روزانه صدها جنایت علیه شیعیان افغانستان صورت می گیرد.
بلبل های استخبارات ایران در حالی از حاکمیت سلطه ی طالبان در افغانستان اظهار خوشحالی دارند که اخیر:
چند روز قبل پنج عضو پارلمان بریتانیا شامل مجلس عوام و اعیان این کشور با نشر گزارش «وضعیت هزاره‌ها در افغانستان» می‌گویند که در ماه‌های اخیر خطر نسل کشی هزاره‌ها از سوی داعش و طالبان افزایش یافته است. براساس این گزارش، هزاره‌ها در نیمه اول سال ۲۰۲۲ مورد بیشترین حملات هدفمندانه قرار گرفته اند. گزارش «وضعیت هزاره‌ها در افغانستان» که امروز (یکشنبه ۱۳ سنبله) منتشر شده، حملات هدفمند علیه هزاره های افغانستان را در سال ۲۰۲۱ میلادی بررسی کرده است. در بخشی از این گزارش آمده است: «هزاره‌ها در افغانستان، به عنوان یک اقلیت مذهبی و قومی، در معرض خطر جدی نسل‌کشی توسط طالبان و شاخه خراسان داعش قرار دارند.» گفتنی است هزاره ها اقلیت های قومی در افغانستان است که همواره در طول تاریخ این کشور بخصوص ابدالی ها قربانی شدند از یک‌طرف قومیت هزاره ها و از سوی مذهب آنان در طول ایجاد کشوری بنام أفغانستان از این مردم قربانی گرفتند و زمامداران گذشته به بهانه های مختلف این گروه قومی را در معرض نسل کشی قرار دادند. در بیست سال گذشته که جهان توجه جدی به کشور کرده بود ولی هزاره ها قربانی اصلی افراطیت مذهبی- قومی گروه حاکم شدند. در بازگشت گروه طالبان به قدرت وضعیت هزاره ها تغییر نکرده است و هنوز هم اقلیت قومی زیر ستم حکومت گروه طالبان است.
جمهوری اسلامی ایران هم آهنگ با بلبل های استخباراتی شیعی خویش در حالی مصروف جرم زدایی از طالبان هستند که اِعمال ظلم و اخاذی از هزاره‌ها توسط کوچی‌ها و حامیان طالبان در طی فقط یک هفته گذشته در گزارش مجله ی اورال چنین آمده است:
منابع در دایکندی می‌گویند که کوچی‌های مسلح در ولسوالی میرامور این ولایت، یک ساکن محل را کشته و یک نفر دیگر را زخمی کرده‌اند. یک منبع گفت فردی که توسط کوچی‌ها کشته شده، ساکن روستای «برکر» ولسوالی میرامور است. به گفته منبع، کوچی‌ها با مواشی‌شان بر مزارع ساکنان این روستا هجوم برده‌اند؛ اما اهالی روستا تلاش می‌کنند تا مانع کوچی‌ها شوند. به روایت منبع، پس از چاشت روز (چهارشنبه، ۹ سنبله)، زمانی که یک ساکن محل به‌نام محمد با کوچی‌ها جروبحث کرده، ابتدا توسط یک مرد کوچی با چاقو زخمی شده و سپس با ضرب گلوله به قتل رسیده است.
همچنین بنابر گزارش اندیپندیت فارسی، ساکنان شهرستان هزاره‌نشین مالستان در استان غزنی، سه‌شنبه ۸ شهریور، در نامه‌ای به «کمیسیون حل مشکلات عمومی شیعیان افغانستان» که تحت نظارت و اداره طالبان است، نوشتند که مردی پشتون به نام پیرمحمد ادعا کرده است که ۳۴ سال قبل، ساکنان شهرستان مالستان ۷۰۰ راس گوسفند او را گرفته‌اند. این مرد پشتون، از ساکنان مالستان، ۶ میلیون و ۲۵۰ هزار کلدار پاکستانی (معادل حدود ۲۸ هزار دلار آمریکایی) غرامت گرفته است. در این نامه آمده است که ساکنان مالستان از پیرمحمد اسناد و شواهد خواستند، اما پیرمحمد به‌جای ارائه اسناد و شواهد، به طالبان مراجعه کرد و فرماندهی پلیس طالبان نیز شماری از ساکنان مالستان را زندانی کرد. پیرمحمد، به کمک فرمانده پلیس طالبان در مالستان، از ساکنان این شهرستان مبلغ موردنظرش را اخاذی کرد. این پول از ساکنان مالستان جمع‌آوری شده است، چون پیرمحمد همه ساکنان این شهرستان را در گم شدن گوسفندانش مقصر دانسته است.
همچنین شماری از ساکنان ولسوالی جاغوری ولایت غزنی طالبان را متهم به «دزدی و غارت» دارایی مردم می‌کنند و می‌گویند که اعضای این گروه به‌بهانه‌های مختلف اموال و پول مردم را «دزدی» می‌کنند.
یکی از ساکنان منطقه «لومان» جاغوری در پیامی گفت که استخبارات طالبان از ساکنان این منطقه سلاح می‌خواهد.
او افزود که ساکنان این منطقه در حالی که مردم عام هستند و نه سلاح دولتی دارند و نه هم شخصی، طالبان کسانی را که سلاح ندهد، بازداشت و به فرماندهی امنیه خود انتقال داده و شکنجه می‌کنند.
این ساکن جاغوری گفت که طالبان از مردم می‌خواهند که اگر سلاح ندارند، قیمت سلاح را بپردازند.
او افزود که طالبان در جاغوری می‌خواهند با «سلاح مردم و پول آن» تجارت کنند.
این ساکن جاغوری مسئولان محلی طالبان در این ولسوالی را متهم به همکاری با فردی به‌نام عبدالاحمد، دلال اسلحه و مواد مخدر می‌کند.
منابع محلی در ولایت غزنی می‌گویند که براساس فیصله قبلی طالبان در پیوند به کشته شدن یک زن کوچی، باشنده‌گان محل دو روز دیگر فرصت دارند تا مبلغ ۱۰ میلیون افغانی را به کوچی‌های عارض پرداخت کنند.
همچنین بنابر گزارش رخشانه،۰ روز شنبه، ۱۲ سنبله، ساکنان روستای بهایی ولسوالی ناور که مکلف به پرداخت مبلغ هنگفت شده‌اند، برای تکمیل آن دست کمک به سوی ساکنان اصلی این ولسوالی که فعلاً در ولایت‌های دیگر زنده‌گی می‌کنند و یا در کشورهای بیرونی هستند، دراز کرده‌اند.
باشنده‌گان محل فیصله طالبان را یک‌جانبه و ظالمانه عنوان کرده و گفته‌اند که هرچند در ماجرای کشته شدن این زن کوچی که ۱۸ سال پیش در جنگ با نیروهای امنیتی حکومت پیشین اتفاق افتاده، مردم محل هیچ نقشی نداشته‌اند، بازهم مقصر دانسته شده و مکلف به پرداخت این مبلغ هنگفت شده‌اند.
از سویی هم، طالبان هشدار داده‌اند که اگر ساکنان روستای بهایی این مبلغ را نپردازند، از هر خانه یک تن را زندانی خواهند کرد.
از قول مردم، ۴۰ سال بعد از زمان خرید، شماری از ساکنان روستا‌های انگوری در جاغوری و اطله و کلخشه در گیلان، بر بخشی از زمین‌های الغزار ادعای مالکیت می‌کنند. اما در آن زمان این دعوا به جایی نمی‌رسد. تا این که در سال ۱۳۷۸ در زمان حکومت اول طالبان، دوباره باب منازعات بر سر بخشی از زمین‌های روستای الغزار شروع می‌شود.
در آن زمان هم طالبان زمین‌های مورد منازعه را به سه قسمت تقسیم می‌کنند؛ یک قسمت آن را به مدعیان پشتون‌تبار از باشندگان روستا‌های اطله و کلخشه داده و دو قسمت جداگانه را به باشندگان روستای الغزار و باشندگان انگوری می‌دهد. اما این فیصله تطبیق نمی‌شود و زمین‌ها عملا در تصرف باشندگان الغزار می‌ماند.
همچنین در تداوم این اخاذی ها اخیرا ساکنان ناحیه ریگشا در ولایت بامیان می گویند شماری افراد از ولایت های خوست و لوگر که به تازگی در این ولایت آمده اند مدعی شده زمین های ناحیه ریگشا ملکیت شخصی آنان است. ساکنان ناحیه ریگشا می گویند در حالیکه سالها در این منطقه زندگی کردند ولی افراد که مدعی ملکیت این ناحیه هستند شماری از ریش سفیدان را برای مصلحت نزد آنان فرستاده است تا همین ناحیه ریگشا‌را جریب هفده لک مردم بامیان خریداری کنند تا مساله به خوبی حل شود. به گفته باشنده های محل ریگشا کسانی که مدعی اند که ساحه ملکیت شخصی آنان است هیچ گونه سند که نشان دهد زمین ملکیت آنان است ندارند؛ فقط تاکید دارند هر جریب زمین را یا ساکنان محل پنجاه لک افغانی بخرند یا منطقه را ترک کنند. اما ریش سفیدان که با همکاری همین افراد نزد مردم محل آمدند قیمت هر جریب زمین هفده لک افغانی گفتند موضوع که ساکنان ناحیه ریگشا آن را رد کردند. پس از بازگشت دوباره طالبان در قدرت مساله دعوای کوچی ها و دیگر مناطق جنوبی و شرقی با مردم مناطق مرکزی بالا گرفته که طالبان بدون حکم دادگاه با صلاحیت و حقانیت مساله،دعوا را به نفع مردم مدعی و زیان مردم مناطق مرکزی فیصله کرده است.
