گروه بین‌المللی بحران: پاکستان در افغانستانِ تحت کنترل طالبان با انتخاب‌های دشوار روبه‌رو شده است
گروه بین‌المللی بحران می‌گوید پاکستان در افغانستانِ تحت کنترل طالبان با انتخاب‌های دشوار روبرو شده است.
دلایل و شواهدی بسیاری وجود دارد که ادامه‌ی همبستگی میان طالبان و اسلام‌آباد، پاکستان را در آینده تهدید می‌کند.
ماهیت فریبکارانه گروه طالبان
در جریان مذاکرات دوحه بین آمریکا و گروه طالبان، وعده‌های فریبنده و دلگرم کننده‌ای برای واشنگتن داده شد. زلمی خلیلزاد به حیث نماینده تام الاختیار واشنگتن در این مذاکرات که رابطه قومی و علایق پیدا و پنهان با گروهی قومی و نژادگرای طالبان دارد و از پلان‌ها و علایق پشت پرده‌ای آمریکایی‌ها اشراف کامل داشت. گروهی طالبان را در جریان تمام این مسایل می گذاشت. لذاست که وی مزاکرات را قسمی مدیریت کرد که گروه منزوی و بی سواد طالبان برنده اصلی جنگ و صلح در افغانستان شدند. با مشوره و رهنمایی خلیلزاد، گروه طالبان آقای ملا برادر را منحیث مدیر موثر و مشرف بر گروه طالبان ثابت کردند و از لسان وی تامین منافع امریکایی ها را در آینده افغانستان تضمین کردند. اما با تامین سلطه ی گروه طالبان بر کابل، آقای برادر منحیث یکی از سه معاون کم صلاحیت رییس الوزرا در کابینه خودخوانده طالبان مقرر و به این ترتیب تمام وعده های وی برای امریکایی ها را بی ارزش ساختند. جانب دیگر زلمی خلیلزاد و بقیه حامیان گروه طالبان در کشورهای غربی که برای طالبان شب و روز لابی گری می کردند و در تلاش بودند تا چهره خشن و سابقه تروریستی و وحشیانه ی این گروه افراطی را تطهیر کنند. اما با وحشت و بربریت این گروهی تروریستی در قبال زنان، اقوام غیر پشتون و کارمندان به ویژه غیر پشتون در حکومت قبلی افغانستان در طی شش ماه گذشته ثابت شد که گروه طالبان همان وحشی های قرون وسطایی قبلی هستن که هیچ تغییر نکرده اند.
قبلا نیز این گروه با وعده خلافی و پشت پا زدن به توافقات و عهدنامه های کتبی خویش با احزاب و گروه های غیر تباری خویش ثابت کرده اند که به سخنان و تعهدات این گروه هیچ اعتماد نباید کرد.
پاکستان و پشتون ها
مرز دیورند و پشتون های افغانستان، حد اقل در طی هفتاد و هشتاد سال گذشته هیچ یک از حکومت های پشتون تبار در افغانستان آماده پذیریش مرز دیورند منحیث خطوط مرزی رسمی بین دو کشور حد اقل به طور علنی نشده اند. حتی گروه طالبان که مزدور ترین افراد نسبت به پاکستان را در رده های بالای خود دارند و به شکل نیمه رسمی عملا توسط استخبارات طالبان مدیریت و رهبری نظامی و سیاسی می شوند. ولی با آنهم هیچکدام از رهبرانی این گروه تا کنون حاضر نشده اند که دیورند را مرز رسمی بخوانند.
همچنین اغلب افراد و نظامیان انتحاری گروه طالبان در مقابل رسانه ها و شبکه اجتماعی از علایق جنگ و نیت و آمادگی خویش برای جنگ و حملات انتحاری در پاکستان اجتناب نکرده اند.
همین قرابت قومی و اتحاد استراتیژیک بین نظامیان گروه طالبان افغانستان و گروه طالبان پاکستان آینده و تداوم اتحاد بین گروه طالبان و پاکستان را به شدت تهدید می نماید.
گروه بین الملی بحران
لذاست که گروهی بین المللی بحران نسبت به آینده همبستگی بین اسلام آباد و گروه طالبان هشدار می‌دهد. این نهاد گفته اسلام آباد باید با احتیاط با متحد دیرینه خود طالبان که به قدرت بازگشته است، رفتار کند، در حالی که نگرانی‌های امنیتی داخلی و خارجی دارد.
در گزارش تازه این گروه مطالعاتی بین‌المللی که روز جمعه (۱۵ دلو) منتشر شد، آمده که پاکستان که سال‌ها طالبان را مورد حمایت قرار داد، ترجیح می‌داد که طالبان به گونه‌ای به قدرت برگردد که مشروعیت بین‌المللی و حمایت مالی خارجی را هم به دست آورند.
مناسبات میان طالبان با پاکستان پیچیده بوده است.
گروه طالبان حدود دو دهه درگیر جنگ با نیروهای بین المللی بود و پاکستان متهم به در اختیار گذاشتن پناهگاه‌ها، آموزش و حمایت از این گروه بود؛ میزان نفوذ پاکستان بر دولت طالبان تبدیل به موضوعی بحث برانگیز به ویژه در میان افغان‌ها شده است.
در این گزارش آمده که " طالبان به زور قدرت را در دست گرفت، مخالفان سیاسی را مجبور به تبعید کرد و متحدان غربی افغانستان را که دولت این کشور را سرپا نگه می‌داشتند نیز ناراحت کرد."
گروه بین‌المللی بحران گفته که با این حال به نظر می‌رسد اهرم فشار اسلام آباد بر طالبان پس از بازگشت این گروه به قدرت در اواسط ماه اوت ۲۰۲۱ کاهش یافته است، "در حالی که عوامل مزاحم تازه نیز ظهور کرده است".
تاکنون هیچ کشوری دولت طالبان را به رسمیت نشناخته است.
اسلام آباد متوجه این موضوع است که به رسمیت شناختن یک جانبه دولت طالبان به خودی خود کمک چندانی به کاهش انزوای دیپلماتیک و اقتصادی طالبان نخواهد کرد.
این گروه مطالعاتی گفته که اسلام آباد وسوسه نمایندگی از دولت طالبان را در جامعه بین المللی دارد اما نمی‌خواهد به قیمت آسیب به روابط مهم اش با آمریکا و اروپا تمام شود.
از طرف دیگر به گفته این گزارش، فروپاشی اقتصادی افغانستان فرصت‌های تجاری تازه پاکستان را از بین برده‌است.
افزایش ناامنی و مشکلات اقتصادی سبب خواهد شد که صدها هزار نفر از افغان‌های فقیر برای سرپناه و معیشت عازم پاکستان شوند.
تلاش‌های پاکستان برای تامین امنیت مرزهایش با افغانستان برای جلوگیری از هجوم پناهجویان و نفوذ طالبان پاکستانی بنا به این گزارش، حالا تبدیل به مساله "مورد مناقشه"میان اسلام آباد و طالبان شده است.
گروه بین المللی بحران می‌گوید "امتناع آشکار" طالبان افغان از قطع روابط با همتایان پاکستانی خود، تحریک طالبان پاکستانی، حتی "نگرانی بیشتری" برای اسلام آباد در پی دارد.
در گزارش آمده که به نظر می‌رسد طالبان که از برخی جهات انتخاب‌های سیاسی پاکستان در افغانستان را "دیکته" می‌کند و اسلام آباد مجبور شده که برای دستیابی به یک راه حل، "مذاکره" دیپلماتیک با دولت طالبان در کابل را در پیش بگیرد.
اسلام آباد نگران مذاکرات با طالبان پاکستانی با هدایت طالبان افغان است که می‌تواند تاثیرات منفی بر وضعیت امنیت داخلی این کشور به ویژه در کمربند مناطق قبایلی داشته باشد.
بنا به ارزیابی این گروه مطالعاتی، پاکستان درخواست از غرب برای به رفع تحریم‌ها و رسمیت شناختن طالبان و از سرگیری کمک‌ها به این کشور را همزمان با در پیش گرفتن "دیپلماسی آرام" برای تشویق طالبان به احترام به حقوق اساسی، تعهدات مبارزه با تروریسم و کوتاه آمدن در مورد درخواست‌های بین‌المللی در پیش گرفته است.
پاکستان تا جایی که منابع اقتصادی این کشور اجازه می‌دهد به طالبان کمک می‌کند، همچنین مسیرهای هوایی و جاده‌ای برای کمک‌های بشردوستانه را برای آژانس‌های سازمان ملل، سازمان‌های غیردولتی و اهداکنندگان دوجانبه باز نگه داشته است.
در همین حال، پاکستان با تایید نکردن رویکرد طالبان در مورد زنان، در واقع منافع امنیتی خود را در نظر دارد، نگران رشد گروه‌های تندرو خودی در این کشور است که از ایدئولوژی مشابه طالبان افغانستان پیروی می‌کنند.
