افق روشن زندگی هزاره ها را تاریک نسازید

بر اساس گفته های مقامات محلی از ولایت بغلان به رسانه ها، شام روز شنبه گروه طالبان یک عده از مسافران هزاره را از منطقه دند غوری شهر پلخمری این ولایت ربوده اند. رسانه ها از قول بسم الله عطاش عضو شورای ولایتی نقل کرده اند که این گروه در ابتدا بیست مسافر هزاره را از یک موتر نوع فلانکوچ پیاده ساختند و آن‌ ها را در یک مکان دور دست و نا معلوم انتقال داده اند. آقای عطاش گفته است که پس از تلاش ها و میانجیگری های ریش سفیدان محل، شش تن از زنان ربوده شده گان آزاد ساخته شدند و 14 مرد دیگر در قید ربایندگان مانده است. تا هنوز از سرنوشت این‌ها اطلاعاتی در دست نیست.

 ربوده شدن مسافران هزاره از مسیر راه تازگی ندارد. از یکسال به این سو کشتار و گروگان گیری هزاره‌ ها به طور علنی شروع شده است. در ماه سرطان سال گذشته 14 تن از مسافران هزاره پس از شناسایی هویت شان در ولایت غور از موتر پیاده ساخته شدند و به طرز وحشتناکی به رگبار بسته شدند. در این میان یک تازه عروس نیز شامل بود.

مسئله گروگان گیری از مسیر راه از ماه حوت سال گذشته شروع شد و تا هنوز چندین بار از مسیرهای کابل-قندهار، جاغوری –قرباغ چندین تن ربوده شده اند و از سرنوشت تعدادی از آن ها معلوماتی در دست نیست. در این میان زنان و کودکان نیز شامل اند.

مسئله گروگان گیری آهسته آهسته دامنۀ خود را گسترده ساخته است و اکنون سر از ولایت بغلان در آورده است. ادامه این کار، دورنمای تاریک و وحشت ناکی را برای مردم به نمایش می گذارد. وضعیت برای هزاره ها فوق العاده خطرناک شده است. اکنون این گروه قومی بیش از پیش در معرض تهدید قرار گرفته اند.

گروگان گیری در بغلان، می تواند مسئلۀ دیگری را نیز در خود داشته باشد. چون بخشی از هزاره ها در این ولایت به تازگی هویت خود را بر ملا ساخته اند و می خواهند هویت تحمیلی خویش را کنار بگذارند و با هویت اصلی و هزاره ای خود زندگی نمایند.

افق زندگی برای هزاره ها تازه روشن شده است اما غبار تاریک هردم در پی شام کردن آن است. هزاره ها روزهای دشواری را سپری کردند. نسل کنونی هنوز خستگی این رنج را بر دوش می کشند. اما این نسل به این خستگی پشت پا می زنند و راه با اطمینان به سوی یک آیندۀ روشن حرکت می کنند.

جامعۀ هزاره پس از رسیدن به یک رفاه نسبی اکنون دوباره با خطر مواجه شده است.  البته مدیریت ضعیف حکومتی در ناهنجاری کنونی در جامعه هزاره نقش دارد. دولت در قبال حکومت بی پروا است و دیدگاه بیگانه به این این کتلۀ اتنیکی می نگرد. با توجه به عملکرهای کنونی حکومت، می توان گفت که سیاست دو پهلو را در پیش گرفته است. مسئول قتل، کشتار و به گروگان گرفته شدن هزاره ها حکومت است. حادثۀ خونین جلریز و دایچوپان را که سربازان دولتی ــ همه وابسته به گروه قومی هزاره بودندــ همه به طور سازمان یافته به کام مرگ فرو برده شدند؛ دلیل عینی بر سیاست دو پهلوی حکومت در قبال مردم کشور است. وضعیت بدتر از این را نمی‌شود تصور کرد، وقتی که دولت نه تنها در برابر مردم پاسخگو نباشد بلکه خود عامل قتل، کشتار مردم باشد.