جهان تا کی جوی خون ما را نظاره می‌کند

جهان تا کی جوی خون ما را نظاره می‌کند کندز روز گذشته شاهد قربانی شدن صدها تن هزاره و شیعه بود. بیشتر از ۳۰۰ فرد غیرنظامی در حال ادای نماز در یک چشم برهم زدن به خاک و خون کشیده شده، کشته و زخمی شدند. این خبر در سراسر جهان به سرعت رسانه‌ای شد. عده‌ای اظهار تأسف و همدردی کردند، برخی‌ها هم به محکوم کردن آن پرداختند. شاید هم به‌همان سرعت انتشار به فراموش سپرده شود. این رویداد دردناک و سنگین نه تنها جهان را تکان نداد بلکه همه تماشا کردند و از کنار آن گذشتند. فقط نحوه‌ی واکنش شان متفاوت بود. هیچ مقامی و در هیچ جای دنیا نگفت که برای جلوگیری از چنین رویدادهایی کاری باید شود. در این شک نیست که تمام مردم افغانستان در معرض خطر و قربانی‌اند. اما در این میان هزاره‌ها بی‌پناه‌تر از همه‌اند، سیستماتیک و کتلوی قربانی می‌شوند. جهانی که از حقوق‌بشر، ارزش‌های انسانی، حق حیات انسان‌ها و حقوق مدنی پیوسته سخن می‌زنند، چرا از کنار خون صدها انسان‌ هزاره بی‌تفاوت می‌گذرد و برای متوقف کردن آن کاری نمی‌کند. در برابر این جفای دنیا بی‌تفاوت نباشیم و از آنان بپرسیم که هزاره‌ها جزء بشر شمرده نمی‌شوند. بی‌تفاوتی جهان را چگونه تعبیر و تلقی کنیم؟!