تشکرنامه

تشكر و سپاس از جناب معاون رئيس جمهور، تشكر و سپاس از جناب معاون وزارت دفاع ( جوهري)، تشكر و سپاس از همه و يك تشكر خاص و ويژه از جلالت مآبان جناب والي صاحب ميدان و جناب عزت مآب معاون صاحب ولايت ميدان و قوماندان صاحب امنيه (؟) ولايت ميدان؛!

معذوريم كه با خواستن كمك و مهمات و نيرو، مدت بيشتر از هجده ساعت بار بار مصدي أوقات شريف تان شديم؛

معذوريم از اينكه بيشتر از اين نتوانستيم از سنگر ها دفاع كنيم، زيرا مرمي در خشاب تفنگ مان باقي نبود، معذوريم از اينكه ديگر قادر به تعظيم و تكريم شما نيستيم، زيرا ديگر سر در بدن نداريم،

معذوريم از اينكه يك شام إفطار تان كمي با جگر خوني ظاهري يكجا بود، زيرا در آخرين دقائق حيات مان سخت تشنه، گرسنه و از همه خطر ناك تر در ميان آتش و دود بدون ياور، با تفنگ هاي خالي و قلب هاي مملو از نا أميدي، هر لحظه انتظار ذبح شدن را داشتيم.

خدا شاهد است ما خيلي تلاش كرديم كه اينگونه پايان كار نباشد، اما دست تقدير را چه ميشه كرد؟

بعد از ٢٤ ساعت جنگ و باران مرگ، نيرو هاي كمكي مع الخير به ساحه رسيدند!! اما شرمنده ايم كه ايشان را با سنگر هاي سوخته، بلنداج هاي فرو ريخته، و بدن هاي بدون سر پذيرايي كرديم!

راضي به زحمت كشي نبوديم كه تشريف بياوريد، زيرا بعد از مرگ سهراب نوش دارو چه بكار آيد؟

به هر حال ما رفتيم، مادران، پدران، فرزندان و تمام اعضاي فاميل هاي مان فرش ماتم پهن كردند، باز هم معذرت ميخواهيم كه شايد يكي دو روز ديگر مجبور شويد در مرثيه خواني ها شركت كنيد!

در اخير يكبار ديگر تشكر ميكنيم از تلاش هاي بسيار به موقع و أقدام عاجل تمام زمام داران امور!

گرفتن تصاوير فيسبوكي در كنار پيكر ها ي بيجان و سنگر هاي سوخته مان براي تان خوش بگذرد!