زنان با خطر بزرگ مواجه شده اند

به تازگی دفتر ملل متحد در کابل، گزارش تکان دهنده ای را از وضعیت زنان به نشر رسانده است. در این گزارش آمده است که زنان بیش از پیش با خطر جدی مواجه شده است. این گزارش به روز سه شنبه 7 اپریل در کابل به نشر رسید.
در گزارش آمده است که بر علاوه این که کشتار زنان شایع شده است، زنان همواره مورد آزار و اذیت خیابانی، آزارهای جنسی قرار می گیرند و بالای آن ها حمله صورت می گیرد. زنان افغانستان در زمان طالبان در شرایط بد اجتماعی قرار داشتند اما پس از سقوط این گروه، شرایط تا اندازه ای به نفع زنان تغییر نمود ولی اکنون این شرایط بیش از پیش به وخامت گراییده است.

زنان افغانستان در حال حاضر به عنوان معلم، داکتر، سرباز و ژورنالیست در جامعه فعالیت دارند. انجام وظیفه برای آن ها ساده نیست. در خیلی از موارد هم چون وظیفه ی سربازی از سوی همکاران مرد شان مورد آزارهای جنسی قرار می گیرند. هم چنانآن ها تا رسیدن به محل کار خود از سوی مردم مورد اذیت قرار می گیرند. بر اساس همین گزارش و به نقل از سایت (Paris Match)، تعدادی از دختران و زنانی هستند که توسط موتر تحت تعقیب قرار می گیرند و سپس با اسلحه به قتل می رسند.
در این گزارش که با بیش از 50 مدافع حقوق بشر و فعالان حقوق زن مصاحبه صورت گرفته است. یکی از مصاحبه کننده گان در این گزارش گفته است که تهدیدها و خشونت ها علیه زنان از جهت های مختلف صورت گرفته است و صورت می گیرد، بناءً تعریف یک دشمن مشخص دشوار است. به گفته ی همین مصاحبه کننده،تهدیدها و خشونت علیه زنان از سوی نزدیکان خانواده، گروه طالبان، فرماندهان جنگی، نیروهای امنیتی، حکومت و سیاست مداران صورت می گیرد.
این گزارش نگاشته است، علاوه بر این که در خانواده ها خشونتعلیه زنان وجود دارد، خشونت علیه زنان در اجتماع نیز به شکل بی رویه ای افزایش یافته است. زنانی که در عرصه ها مختلف اجتماعی فعال هستند با مانع و خشونت جدی مواجه اند. چنانچهکه در ماه فبروری، انگیزه شینواری براساس همین دلایل در ولایتننگرهار زندگی خود را از دست داد. نمونه های دیگری از این رویدادها نیز زیاد است. اما مشکل در این جا است که عاملین جنایت و قاتلین زنان آزادانه و بدون هیچ هراس به زندگی خویشادامه می دهند.
تطبیق قانون
افغانستان در سال 2009 به قانون منع خشونت علیه زنان دست یافت. این قانون، رفتارهای خشونت آمیز رایج در اجتماع که در برابر زنان صورت می گیرد، جرم پنداشت و برای آن جزا تعیین نمود.
ازدواج کودکان، ازدواج های اجباری، تجاوز علیه زنان، خرید و فروش زنان، به بد دادن زنان بخاطر حل مشکلات خانوادگی و اجتماعی و 17 نوع رفتار سنتی اجتماعی که در جامعه ی افغانستان مرسوم است، بر اساس همین قانون جرم پنداشته می شوند.
اولوف بلومک ویسک، یکی از کسانی که این گزارش را آماده نموده است می گوید، اکنون که پنج سال از وضع این قانون می گذرداما این قانون کمتر تطبیق شده است.

سنت های اجتماعی، فیصله های صحرايي و متنفذين محلي یکی از عوامل دیگر می باشد که خشونت های روز افزون را در برابر زنانشایع ساخته است. به گفته ی بلومک ویسک، زمانی که زنان مورد خشونت قرار می گیرند از ترس این که از سوی خانواده های شان طرد نشوند از بر ملا ساختن تمامی خشونت ها و ستم ها در برابر خویش، خود داری می کنند. اگر از این میان کسی پیدا شود که به خواسته های خود پافشاری نماید حتااز سوی بزرگان و اعضای خانواده در خواست می شود که بخاطر عرف، فرهنگ و عنعنه رايج، از این خواسته ی خود کوتاه بیاید و گذاره نماید.
سلیل شیتی، کسی که در زمان ارائه ی این گزارش سخن می گفت، بیان داشت، تطبیق قانون و بر رسی و رسیدگی جدی به پرونده های زنان می تواند که از این جنایت ها جلوگیری نماید.