ممنوعیت فعالیت زنان کارگر توسط طالبان، به کمک‌های حیاتی برای افغانستانی‌ها ضربه می‌زند؛

در ماه جون سال گذشته، تیمی از پزشکان و پرستاران زن، شش ساعت در میان کوه‌ها، بستر رودخانه‌های خشک و جاده‌های آسفالت‌نشده رانندگی کردند تا به قربانیان زمین‌لرزه عظیمی برسند که به تازگی شرق افغانستان را لرزاند و بیش از ۱٠٠٠ نفر را قربانی گرفت.

وقتی به آنجا رسیدند؛ یک روز پس از وقوع زلزله، متوجه شدند که تنها مردان تحت درمان قرار گرفته‌اند، اما زنان از خدمات درمانی محروم هستند.

 در جامعه عمیقا محافظه‌کار افغانستان، زنان در چادرهای خود مانده بودند و نمی‌توانستند برای دریافت کمک‌های پزشکی و سایر کمک‌ها بیرون بیایند، زیرا هیچ امدادگر زن وجود نداشت.

سمیر سید الرحمن، از کمیته بین المللی نجات آژانس امداد، گفت:" هنوز خون روی بدن زنان بود. پس از اینکه من با بزرگان محلی ملاقات کردم و از ورود یک تیم پزشکی زن به آنها اطلاع دادم؛ زنان برای درمان بیرون آمدند. این فقط در شرایط اضطراری نیست. در بسیاری از نقاط کشور، زنان برای دریافت کمک بیرون نمی روند."

سید رحمان گفت:" این نمونه‌ی از اهمیت حیاتی کارگران زن برای عملیات بشردوستانه در افغانستان است و نشان می‌دهد که پس از ماه گذشته که طالبان زنان افغانستانی را از کار در سازمان‌های غیردولتی منع کردند، چه تأثیری خواهد داشت."

این ممنوعیت که در 24 دسامبر اعلام شد، باعث تعطیلی بسیاری از عملیات‌های کمک‌رسانی توسط سازمان‌های شد که می‌گفتند بدون کارمندان زن خود نمی‌توانند فعالیت کنند

 آژانس‌های امدادی هشدار می‌دهند که صدها هزار نفر در حال حاضر از توقف خدمات آسیب دیده‌اند و اگر این ممنوعیت ادامه یابد، عواقب وخیم و حتی مرگبار برای جمعیتی که از دهه‌ها جنگ، وخامت شرایط زندگی و مشکلات اقتصادی آسیب دیده‌اند، گسترده‌تر خواهد شد.

آژانس‌های کمک‌رسان و سازمان‌های غیردولتی از زمانی که طالبان قدرت را در اگست ۲٠۲۱ به دست گرفتند، افغانستان را زنده نگه داشته‌اند. این تصرف باعث توقف تأمین مالی بین‌المللی، مسدود شدن ذخایر ارزی و قطع بانک‌داری جهانی شد و اقتصاد شکننده را از بین برد. سازمان‌های غیردولتی وارد این نقض شده‌اند و همه چیز را از مواد غذایی گرفته تا خدمات اولیه مانند مراقبت‌های بهداشتی و آموزش ارائه می‌کنند.

پس از این ممنوعیت، 11 گروه امدادرسان بین المللی به همراه برخی از گروه‌های کوچک‌تر فعالیت خود را به طور کامل به حالت تعلیق درآوردند و گفتند که نمی‌توانند بدون کارگران زن خود فعالیت کنند. بسیاری دیگر کار خود را به طور چشم‌گیری کاهش داده‌اند.

 به گفته‌ی زنان سازمان ملل، یک نظرسنجی پس از ممنوعیت از ۱۵۱ سازمان غیردولتی، محلی و بین المللی نشان داد که تنها حدود ۱۴ درصد هنوز با ظرفیت کامل کار می‌کنند.

آژانس‌های سازمان ملل به کار خود ادامه داده‌اند. مهم‌تر از همه برای حفظ خط حیات غذایی که میلیون‌ها افغانستانی را از گرسنگی دور نگه می‌دارد. برخلاف این ممنوعیت، برنامه جهانی غذا برای ۱۳ میلیون نفر در ماه دسامبر و هفته اول جنوری، بیش از یک چهارم جمعیت حدود ۴٠ میلیون را مواد غذایی اصلی یا انتقال نقدی برای غذا فراهم کرد.

میزان اجرای این ممنوعیت مشخص نیست. در برخی جای‌ها، برخی از زنان توانسته‌اند به کار در این زمینه ادامه دهند.

آژانس‌ها می‌گویند با این حال، تأثیر آن در حال حاضر زیاد است.

کمیته نجات بین المللی که تمام عملیات خود را به حالت تعلیق درآورده است، تخمین می‌زند که حدود ۱۶۵٠٠٠ نفر از خدمات بهداشتی خود بین ۲۴ دسامبر تا ۹ جنوری محروم شده‌اند. این کمیته نسبت به افزایش مرگ و میر و بیماری شهروندان افغانستان نیز هشدار داد. سیستم صحی افغانستان، از قبل نسز شکننده، در شرف فروپاشی و وابسته به سازمان‌های غیر دولتی بود.

IRC  بیش از ۱٠٠ مرکز بهداشتی در ۱۱ استان، از جمله ۳٠ تیم سیار بهداشتی را پشتیبانی می‌کند، که در برخی موارد کمک‌های نجات، جان خود را به مناطق دورافتاده‌ی که هیچ گونه کمک بشردوستانه‌ی نداشتند، ارائه می‌کنند.

سید رحمان از تیم‌های سیار گفت:" این تنها مراقبت بهداشتی است که برخی از زنان به آن دسترسی دارند. بخش‌هایی از افغانستان هنوز شفاخانه، کلینیک یا سایر امکانات پزشکی ندارند.

IRC به خانواده‌های آواره شده در اثر جنگ و آفت‌های طبیعی نیز کمک می‌کند و آب تمیز، چادر، پول نقد و سایر ملزومات را فراهم می‌کند. به طور کلی، برنامه‌های IRC بین سال‌های ۲٠۲۱-۲٠۲۲ به ۶.۱۸ میلیون نفر کمک کرد که این تعداد بیش از دو برابر نسبت به دوره یک سال قبل است.

در حالی که بخش عمده‌ی از کمک‌های غذایی به جریان خود ادامه داده است، برنامه‌های مهم تغذیه متوقف شده است.

Save The Children از جمله آژانس‌هایی است که فعالیت‌های خود را در ۲۵ دسامبر به طور کامل به حالت تعلیق درآورد. در نتیجه، ده‌ها هزار نفر از دریافت حمایت‌های تغذیه‌وی محروم شدند.

ماه گذشته، قبل از اجرایی شدن این ممنوعیت، Save the Children  نزدیک به ۳٠٠٠٠ کودک و ۳۲٠٠٠ بزرگ‌سال را در زمینه‌ی تغذیه کمک کرد، از جمله تهیه‌ی خمیر بادام زمینی حاوی کالری و ویتامین برای نوزادان و کودکان و فرنی برای زنان شامل خدمات حمایتی این ارگان امدا درسان بود.

کیان سالارکیا از Save the Children گفت:" زندگی کودکان (در افغانستان) در وضعیت معلق است."

او گفت: «اگر در ۱٠٠ روز اول، نوع غذای مناسب را دریافت نکنید، این امر برای بقیه عمر شما تأثیر منفی خواهد داشت. وی گفت:" در موارد سوء تغذیه‌ی شدید، پس از ۱٠ روز "شما شروع به از دست‌دادن زندگی می‌کنید."

سالارکیا گفت که این ممنوعیت تقریباً همه را در افغانستان به نوعی تحت تأثیر قرار خواهد داد. Save the Children  صنف‌هایی برای کودکان، ایمن سازی و محافظت از کودکان را نیز ارائه می‌کرد. کمک‌های نقدی این نهاد به خانواده‌ها کمک کرد تا احساس کنند که مجبور نیستند فرزندان خود را برای ازدواج یا کار بفروشند. بدون این حمایت، فرزندان بیش‌تری مجبور به و یا کار خواهند شد.

«اثرات موجی این امر بسیار زیاد خواهد بود، امیدواریم در اسرع وقت شاهد معکوس شدن آن باشیم.»

سالارکیا تأثیری را یادآوری کرد که سازمان نجات کودکان پس از تسلط طالبان در اگست ۲٠۲۱ برای مدت کوتاهی کار خود را به دلایل امنیتی متوقف کرد. این مکث تنها چند هفته به طول انجامید اما، کارگران تیم‌های بهداشتی سیار گفتند که برخی از کودکانی که قبلا به طور منظم دیده بودند، هرگز بازنگشتند.

او گفت:" به همین سرعت شرایط تغییر می‌کند."