پیامد‌های کوچ دادن اجباری" هزاره‌ها" زیر پرچم گروه طالبان؛

پیامد‌های کوچ دادن اجباری" هزاره‌ها" زیر پرچم گروه طالبان؛

 
اخیرا گفته شده است که طالبان باشنده‌های 17 روستا از ولایت‌های:" غور و دایکندی" را وادار به کوچ اجباری کرده‌اند. اکثریت این خانواده‌ها که مجبور به ترک خانه‌های مسکونی‌شان شده‌اند؛ مربوط به یک قوم خاص"هزاره" هستند. این موضوع خیلی زود رسانه ای شد و با واکنش های تندی نیز روبرو گردیده است.

پس از کوچ‌دادن اجباری خانواده‌های از قوم تاجیک‌ در پنجشیر و تخار و ازبیک‌ها در این ولایت، خیلی زود مسأله‌ی کوچ‌دادن اجباری توسط رهبران گروه طالبان به مناطق هزاره‌نشین سرایت کرد و مردم که هیچ چیزی برای دفاع در اختیار‌شان نبود؛ چاره‌ای دیگر به جز تن دادن به فرمان اجباری طالبان، نداشتند.

کوچ‌دادن اجباری اقوام غیر پشتون توسط طالبان به شدت جریان دارد و رهبران این گروه تلاش می‌کنند چرایی این موضوع را با مطالب حقوقی بپوشانند ولی، آنچه زیر این نیم کاسه نهفته است همان سیاست عبدالرحمانی است که سال‌ها پیش علیه هزاره‌ها صورت گرفت.

اکنون طالبان با کوچ‌دادن مردم بومی هزاره‌ها از مناطق مرکزی به صورت سیستماتیک تلاش دارند تا مسیری را بپیمایند که عبدالرحمان‌خان رفت و توانست خیلی خوب به نتیجه دلخواه‌اش برسد.

عبدالرحمان تلاش کرد تا جلو خان‌های هزاره را با سرکوب بی‌رحمانه‌اش بگیرد، مناطق حاصل‌خیز‌شان را غصب کند و اکثر پشتون‌ها را جابجا سازد. او این کار را به قیمت قتل عام حدود 62 درصد هزاره‌ها انجام داد.

اکنون طالبان دقیقا بر همان مسیر گام بر می‌دارند.  اگرچه این گروه هیچ مشروعیت ملی و بین المللی کسب نکرده است ولی، با آن‌هم از هر فرصت استفاده می‌کنند تا سیاست حذف و جابجای یک گروه قومی خاص را در مناطق هزاره‌نشین عملی کنند.

مردم مناطق مرکزی اکنون با قهر طبیعت و ظلم طالبان روبرو هستند. در حالی‌که فصل سرما در مناطق مرکزی طولانی و طاقت فرسا است، گروه حاکم مردم‌های محل را مجبور می‌کنند تا زمین‌های‌شان را ترک کنند و در آغاز فصل بهار که موسم کشت و کار این مردم است؛ اکثر کوچی‌ها در تبانی با گروه حاکم، بدون درد سر بتوانند مناطق مذکور راغصب کنند.

پیامدهای کوتاه مدت این سیاست طالبان برای باشندگان مناطق مرکزی، آواره گی و دربدری و صدها مشکلات است که هزاره‌ها با آن روبرو شده‌اند. از یک طرف مردم به دلیل تغییرات اقلیمی در این مناطق نتواستند حاصل درست بردارند و از سوی دیگر ظلم این گروه سبب شده تا با مرگ وزندگی روی تیغ راه بروند.

پیامد‌های که در بلند مدت خواهد داشت:" نه تنها این که مسأله را خیلی پیچیده نمی کند بلکه به سوی یک بحران می‌برد که حس وطن‌داری و و وطن‌دوستی به صورت کامل قطع می شود."

این مشخص است که جلادان تاریخ نتوانسته‌اند با نوک نیزه و شمشیر حکومت کنند و این  گروه نیز نمی‌تواند سیاست استبدادی و اجباری خود را به گونه‌ی طولانی مدت ادامه دهد ولی،  یک نوع نفرت و دشمنی بین مردم‌های بومی و افراد که از سوی این گروه برای جایجایی آورده می‌شوند، به صورت دوامدار ایجاد خواهد شد.