مهاجران و استراتژی حکومت ها-بخش اول

نویسندگان: کریستین لوسان، میشل هنری و سیون مویلارد

ترجمه: نسیم ابراهیمی

منبع: روزنامه ی فرانسوی زبان لیبراسیون

کشورهای اروپای جنوب شرقی؛ از ایتالیا تا به رومانیا، هرکدام استراتژی خاص خود را در برابر مهاجران اتخاذ نموده اند.

ایتالیا: شبه جزیره ی تحت فشار

موج سیل آسای مهاجران در حال ورود در کشورهای اروپایی اند. آژانس فرانتکس خبر داده است که درمدت یک هفته در حدود 5300 پناهجو که بخش عمده ی آن ها اهل افریقا اند خود را از طریق مرز لیبی در سواحل مدیترانه رسانیده اند و در تلاش اند که در کشورهای اروپایی خارج از حوزه ی شنگن وارد شوند. پیش از این نیز 95000 پناهجو خود را در شبه جزیره ی سواحل مدیترانه رسانیده بودند. پاریس و برلین بخاطر ایجاد نشدن یک مرکز ثبت برای مهاجران، مقامات ایتالیایی را مورد انتقاد قرار داده بودند. پاولو جنتیلونی، در پاسخ گفته بود که «ایتالیا، آنچه را که می باید انجام می داد، انجام داده است، حتا فراتر از آن». وی افزوده است: «در سطح بین المللی، ایتالیا [در پاسخ برای پناهندگان] یک نمونه ی بارز است».

یونان: دروازه ی ورودی برای مهاجران

از آغاز سال 2015، بیشترین مهاجر وارد کشور یونان شده اند. یونان، از این نگاه در رتبه ی نخست قرار گرفته است. از 293000 پناهجو که از طریق مدیترانه، وارد کشورهای اروپایی شده اند، 160000 تن آن ها خود را به یونان رسانیده اند که از این میان 2450 تن آن ها جان های خویش را از دست داده اند.با این وضعیت اسف بار در بعضی از جزیره ها همانند جزیره ی لیبوس و جزیره ی کوس، نه دولت و نه فرانتکس ( آژانس مراقبت از مرزهای اروپایی) وسیله ای برای مراقبت و مدیریریت ندارند. مدیر آژانس فرانتکس می گوید: این آژانس نه هواپیما دارد و نه کشتی و به خصوص نه امکانات برای مراقبت مرزی برای ثبت مهاجران. فابریس لجوری یاد آور شده است که «یک بخش بزرگی از افراد که در یونان رسیده اند، به طور واقعی، آن ها پناهجویان پوتانسیلی هستند». اکثر افغان ها و سوری ها که خود را در این جا رسانیده اند، قانون مکلف است تا آن ها را بپذیرد. در همین مورد، لجوری گفته است که اتحادیه اروپا باید یونان راکمک نماید تا این کشور آن هایی را که برای در خواست پناهندگی می آیند، ثبت نموده و برای آن ها کمک رسانی نماید. 

صربستان: تجربه ی مهاجر پذیری

صربستانی ها در برابر مهاجرین به خصوص در بلگراد که مهاجران زیادی از این راه به طرف هنگری می روند، قیودات سخت گیرانه ای را وضع کرده اند. این کشور تجربه ی پذیرش هزاران مهاجری را دارد که در پی جنگ های خونین و انفجار های یوگوسلاوی سابق، در سال های 1990 در این جا پناهنده شده بودند. آن ها خوراک، ادویه و لباس برای مهاجرین جمع آوری می کنند. شهرداری بلگراد یک مرکز معلوماتی، مرکز تداوی و مرکز راهنمای مشاوره ای را برای مهاجران راه انداخته است که به سه زبان: عربی، اردو و فارسی، برای مهاجران خدمت رسانی می کنند. صربی ها در شبکه های اجتماعی نقش مهمی را در سازماندهی مردم برای کمک رسانی مهاجران بازی می کنند. اما تمام آن ها با یک رغبت چنین کاری را انجام نمی دهند. گروه ها و احزاب سیاسی افراطی راست، حتا گفته اند که در امتداد خطوط مرزی برای جلوگیری از ورود مهاجران باید دیوارهای محافظتی ایجاد شود.

مقدونیه: دهلیز ورود مهاجران

به گفته نیکولا پوپوسکی، نخست وزیر مقدونیه، این کشور روزانه میزبان 3000 پناهجو می باشدکه از یونان به این جا می رسند. چندی پیش دولت، حالت اضطراری را اعلان نمود و برای مدت سه روز مرز را به روی مهاجران بسته بود. مقامات مسئول تحت فشار شدید قرار گرفتند و مجبور شدند که بگذارند مهاجران از این جا عبور نمایند. براساس گفته ی کمیساریای سازمان ملل متحد در امور پناهندگی، مرز این کشور به روی مهاجران برای گروه های 300 تا 400 نفری باز می شود که توسط بس و یا قطار به طرف صربستان انتقال داده می شود. مقدونیه که دو میلیون باشنده دارد یک نقطه ی عبور برای سوری ها و افغان ها می باشد که گاهی با پای پیاده فاصله ی 230 کیلومتری را تا هم مرزی بلگراد می پیمایند. به تاریخ 24 اپریل، به اثر تصادف با یک قطار، 14 پناهجو، جان های خویش را از دست دادند. از ابتدای ماه جون به این طرف، 42000 تن از این مرز عبور کرده اند.