احتمال دست داشتن ایران در ربودن 31 مسافر هزاره در زابل

سرنوشتِ مسافرانِ ربوده شده به کجا رسید؟ گفت‌و‌گو در بارهٔ آزادسازیِ اسرا به کجا رسید؟ چرا دولت ساکت است؟ فرضیهٔ دیگری هم می‌توان مطرح کرد و آن اینکه چرا مسافرانی بازگشت داده شده از ایران ربوده شدند؟ آیا دولتِ ایران هم در خلقِ این ماجرا دست دارد یا خیر؟ این فرض را به این خاطر مطرح کردم که در زمان طالبان، سپاه پاسداران و پلیس ایرانْ افراد را از شهرهای ایران دستگیر، رد مرز و در ‌‌نهایت به دست طالبان می‌دادند و می‌گفتند: این‌ها به خاطر جنگ با شما به افغانستان بر گشته‌اند.

از جمله می‌توان به گروهی از طلابِ معترض اشاره کرد که از قم دستگیر و با اسناد و شواهد مکمل مبنی بر اینکه به خاطر جنگ با طالبان از ایران برگشته، به دست طالبان سپرده شدند. اغلب این افراد زندانی و حتا حکم کشتن شان صادر شد. ساحل نوری که فعلن در استرالیا مهاجر است یکی از همین رد مرز شدگانی بود که به اعدام محکوم شد و قرار بود در مراسم نماز عید در مسجد جامع هرات تیرباران شود. وقت حضور در مراسم تیرباران، طالبان دریافتند که او از نظر سنی کوچک است و توان جنگیدن با آن‌ها را ندارد و در نتیجه حکمِ اعدام او به زندان و شکنجه تخفیف یافت.

طبیعی است که دولتِ ایران از جنگ‌های مذهبی نفع می‌برد و در راستای مذهبی کردنِ منازعات هر جنایتی را مرتکب می‌شود و سازمان دهی می‌کند. در مورد اسرای ربوده شده چه طور؟ آیا دست دولتِ ایران در کار است یا خیر؟ متاسفانه بازی‌های امنیتی هر روز پیچیده‌تر می‌شود و صورت‌های نو می‌گیرد. دولت و نهادهایِ امنیتی افغانستان هم به دلیل گرایش‌های قومی، محلی، زبانی و مذهبی و همچنین نداشتن نیروی حرفه‌ای و متعهد به سر نوشت جمع، هر روز گیج‌تر و سردرگم‌تر می‌شود