اعتراض بامیانی ها به کشتار هفت گروگان در زابل؛ معترضان دولت را به همکاری با مخالفان متهم کردند

صدها تن از باشندگان و فعالان مدنی بامیان پس از چاشت امروز در اعتراض به بی توجهی و سکوت دولت در قبال رهاسازی هفت گروگانی که دو روز پیش از سوی شورشیان در ولایت زابل سربریده شدند، در مرکز این ولایت تظاهرات کردند.

معترضان ضمن محکوم کردن این رویداد، سران دولت را به همکاری و هماهنگی با مخالفان مسلح دولت متهم کردند.

در این تظاهرات که از مسجد رهبر شهید تا چوک الیکین مرکز بامیان ادامه داشت، معترضان با سردادن شعارهای "اشرف غنی، شرمت باد"، عبدالله، کجاشد وعده ها"، و "هزاره بودن جرم نیست،" از دولت افغانستان، نهادهای ملی و بین المللی مدافع حقوق بشر بویژه دفتر معاونیت سیاسی سازمان ملل( یوناما) خواستند تا جلو نسل کشی هزاره ها در کشور را بگیرند.

معترضان که نمادهایی از هفت پیکر غرقه بخون را با خود حمل می کردند، گروگان گیری از هزاره ها و کشتار آنان را ادامه نسل کشی سیستماتیک این قوم خواندند که به گفته آنان از 125 سال پیش در زمان عبدالرحمان آغاز شده و تا کنون نیز در مناطق مختلف افغانستان ادامه دارد.

تعدادی از شاهراه های کشور از جمله شاهراه هرات-هرات از سال گذشته به این سو شاهد گروگانگیری های گسترده ای از مسافران بویژه هزاره ها بوده اند.

برای نخستین بار، شورشیانی که تا کنون نیز هویت آنان مشخص نیست، ۳۱نفر از مردم هزاره را در ماه حوت سال گذشته از شاهراه کابل- هرات در ولسوالی شاجوی ولایت زابل ربودند.

گروگان گیرها ۱۹تن از این مسافران را پس از حدود سه ماه و هشت دیگر آنان را روز گذشته رها کردند.

پس از آن نیز این گروگانگیری ها در این شاهراه و نیز در ولایت سرپل ادامه یافت و مردان مسلح در مناطق مختلف کشور به گروگانگیری از مسافران پرداختند.

در آخرین مورد شورشیانی که گفته می شود وابسته به داعش هستند، هفت تن به شمول دو زن و یک دختر 9 ساله را که از باشندگان ولایت غزنی بودند، در ولایت زابل ربودند و به مکان نامعلومی منتقل کردند.

این شورشیان دو روز پیش تمامی این هفت گروگان را در ولسوالی ارغنداب ولایت زابل سربریدند.

جنازه های این مسافران، امروز در میان موجی از اعتراضات مردمی به شهر غزنی منتقل شدند.

رویداد سربریدن هفت مسافر از سوی شورشیان در لایت زابل، واکنش های تندی را در داخل و خارج کشور به همراه داشته است.

از روز گذشته تا کنون، شماری از مقام های بلند پایه دولتی و رهبران برخی از احزاب سیاسی در كابل، ضمن محکوم کردن این حادثه، مقام های امنیتی کشور را متهم به بی توجهی و غفلت وظیفوی در آزادسازی این گروگان ها کرده اند.

مردم هزاره در ولایت غزنی از تحویل گیری جنازه های قربانیان این رویداد خودداری کرده و قرار است در اعتراض به سربریده شدن این افراد، جنازه های آنان به کابل پایتخت کشور منتقل شوند.

همچنان حال نمایندگان ولایت غزنی در مجلس، ضمن ددمنشانه و جنایت کارانه خواندن سربریدن هفت گروگان در زابل، از حکومت خواسته اند که علاوه بر مجازاتعاملان این رویداد به بازماندگان شان غرامت بپردازد.

در همین حال شماری از کاربران شبکه های اجتماعی نیز دولت را متهم به همکاری با ربایندگان و بی توجهی در آزادسازی این گروگان ها کرده اند.

آنان در صفحات شبکه های اجتماعی نوشته اند که باید دست از حرکت های مدنی که هیچکس به آن توجه نمی کند برداشت و برای مقابله با دشمنان انسانیت باید با زبان خودشان سخن گفت.

به گفته آنان، اکنون زمان آن رسیده است که جواب کلوخ اندازان با سنگ داده شود.

این کاربران كه اغلب فرهنگيان و فعالين اجتماعي مردم هزاره هستند، بدلیل آنچه آنان وخامت اوضاع امنیتی در افغانستان می خوانند، از مردم هزاره خواسته اند تا برای حفاظت از خود مسلح شوند مسلح شوند.

معترضان در بامیان نیز با نشر قطعنامه ای گفته اند، از آنجایی که سازمان ملل متحد و بخصوص شورای امنیت این سازمان در قبال حفظ جان انسان ها ماموریت جهانی دارد و بخش حقوق بشر آن ناظر بر رعایت حقوق بشر توسط تمام دولت ها و گروه ها است،  این سازمان باید ضمن افزودن عاملان نسل کشی هزاره ها در افغانستان، از هیچگونه تلاشی برای مجازات آنان دریغ نکند.

در جای دیگری از قطع نامه آمده است که بدون شک یکی از اهداف تروریستان جنایت کار این است که با کشتار سیستماتیک مردم هزاره نفاق ملی ایجاد کنند اما بدلیل آنکه این مردم وحدت ملی را در افغانستان یک اصل میدانند، از سران حکومت وحدت ملی می خواهند تا با این بی تفاوتی در مقابل نسل کشی قومی نوعی هماهنگی با دشمن به شمار می رود خاتمه دهند.

اعتراض بامیانی ها به سربریدن هفت گروگان در زابل؛ معترضان دولت را به همکاری با مخالفان ن دریغ نکند.

در این قعطعنامه تاکید شده است که براساس العامیه جهانی حقوق بشر، قوانین جنگ، کنوانسیون های ژنو و محلقات آن و مطابق با حقوق بشردوستان بین المللی، در جریان جنگ، طرفهای درگیری حق ندارند تا زنان و اطفال را به اسارت ببرند اما بدلیل اینکه این عمل از سوی جنایتکاران در افغانستان بارها تکرار شده است، سازمان ملل باید برای توقف گروگان گیری و کشتار غیر نظامیان بگونه جدی وارد عمل شود.