باشندگان بامیان خواهان محاکمه عاملان حادثه افشار شدند

دهها تن از فعالان مدنی و شهروندان بامیان شامگاه دیروز چهارشنبه به مناسبت بزرگداشت از بیست و دومین سالگرد قتل عام مردم افشار، با راه اندازی برنامه ای تحت عنوان "شام افشار"  در چوک الیکین مرکز این ولایت بیاد قربانیان این حادثه شمع افروختند.

آنان با حمل شعارهای "افشار زخم ناسور تاریخ" ، "افشار ماندگارترین سند قتل عام هزاره ها" و " محاکمه قاتلان داعیه ملت است" از دولت افغانستان، سازمان ملل و نهادهای ملی و بین المللی مدافع حقوق بشر خواستند که برای شناسایی و به محاکمه کشاندن عاملان حادثه افشار به گونه جدی اقدام کنند.

بیست و دو سال پیش از امروز در شامگاه بیست و یکم ماه دلو سال 1371 خورشیدی، محله افشار واقع در غرب کابل هدف رگبار مسلسل ها و حملات توپخانه ای دولت مجاهدین و حامیان آن قرار گرفت که در نتیجه آن صدها تن از ساکنان غیر نظامی این منطقه به شکل بی رحمانه ای کشته شدند.

محمد صادق علی یار کارشناس مسائل سیاسی و یکی از سخنرانان محفل دیروز به مجله اورال  گفت:"  بدلیل وجود  تصور نابرابری از انسان ها در افغانستان و عدم مجازات عاملان حوادث پیش از فاجعه افشار، آنهایی که خود را برتر احساس می کردند و مجموعه های دیگر را شایسته قتل عام می دیدند، فاجعه افشار را بوجود آوردند.

علی یار افزود که پس از پیروزی مجاهدین برای اولین بار مجموعه ای از شهروندان افغانستان که از گذشته های رقت بار تاریخ افغانستان آزرده بودند و می خواستند سنگ بنای زندگی انسانی را در این کشور بگذارند بر محور چهره عدالت خواهی تاریخ کشور استاد مزاری گرد هم آمدند و مقاومت غرب کابل را بنیان نهادند.

او می گوید، یکی دیگر از دلایل وقوع فاجعه افشار مهار کردن این نهضت عدالت خواهی بود که می رفت تا افغانستان را فرا بگیرد.

این کارشناس مسائل سیاسی، تلاش برای به انحراف کشاندن این  نهضت عدالت خواهی را که به گفته او بر منبای "اصول مسلم انسانی بود و برابری و عدالت اجتماعی را می خواست"، از دیگر دلایلی میداند که باعث وقوع حادثه افشار شده است.

او تاکید کرد؛ نهضت عدالت خواهی غرب کابل بر مبنای اصول مسلم انسانی بود که برابری انسان ها و عدالت اجتماعی را می خواست.

به گفته او، یک عده تلاش کردند تا با راه اندازی قتل عامی در غرب کابل استاد مزاری و افراد پیرامونش را تحریک کنند که این کار را در جای دیگر کابل تکرار کنند و نهضت عدالت خواهی لکه دار شود.

حادثه افشار؛ مصداق بارز جنایت جنگی

از سوی دیگر روح الله فروغ رئیس دفتر ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در بامیان، حادثه افشار را با استناد به اسناد بین المللی حقوق بشر، مصداق بارزی از جنایت و جرایم جنگی خوانده است.

فروغ گفت که در فاجعه افشار، افراد ملکی نه تنها قتل عام شدند بلکه مجبور به کوچ اجباری نیز شدند و ظلم ها و شقاوت های بی شمار بر آنان روا داشته شد.

او می گوید که بر مبنای اسناد بین المللی، عاملان فاجعه افشار و سایر فجایع ضد بشری در افغانستان باید برای تامین عدالت به پنجه قانون سپرده شوند.

او تاکید کرد که کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان مسئولیت خود را  در زمینه حقیقت یابی قضایایی که در آن نقض حقوق بشر صورت گرفته، براستی و درستی و با کمال استقلالیت ادا کرده و گزارش ترسیم منازعه را تکمیل کرده است.

رئیس دفتر ساحوی کمیسیون حقوق بشر در بامیان تاکید کرد که تامین عدالت پیش زمینه آوردن صلح در افغانستان است و دولت باید برای تامین صلح در کشور، کسانی را که به مردم ظلم کرده اند به پنجه قانون بسپارد.

با این حال فعالان مدنی و باشندگان بامیان با نشر قطعنامه ای از سازمان ملل، دولت افغانستان، نهادهای ملی و بین الملی مدافع حقوق بشر خواسته اند که برای دادخواهی از حقوق پایمال شده قربانیان حادثه افشار و محاکمه عاملان این حادثه یا حد اقل اخراج آنها از بدنه دولت وارد اقدامات جدی شوند.

در قعطنامه آمده است که عاملان شناخته شده فاجعه افشار باید در حضور رسانه ها از قربانیان این حادثه عذرخواهی کنند.

در قطعنامه تاکید شده است که ضمن نام گذاری بیست و دوم دلو بنام روز افشار یا روز قربانیان جنگ؛ ویرانه های افشار باید بسان یادگار جنگی همواره باقی مانده و از هرگونه ساخت و ساز در آن جلوگیری شود.