جدول زمانی کوتاهی از اداره گروه طالبان که زندگی زنان را تغییر داد؛
طالبان پس از این‌که در ماه اگست سال ۲٠۲۱، قدرت را برای بار دوم در افغانستان بدست گرفتند؛ دوره‌ای از آشفتگی و ظلم را برای زنان این کشور آغاز کردند.
برخلاف وعده‌های این گروه که گفته بودند در مقایسه با حکومت دوره‌ی نخست‌شان در سال‌های ۱۹۹٠ روی‌کردی نسبتاً ملایم خواهند داشت؛ آن‌ها آخرین حد ظلم و زن‌ستیزی خود را به نمایش گذاشتند.
در حالی که زنان افغانستان، با موجی از محدودیت‌های ظالمانه روبرو هستند، اجازه دهید نگاهی بیندازیم که چگونه زندگی آن‌ها در زمان طالبان از بد به بدتر تغییر کرده است.
سپتامبر ۲٠۲۱: در ماه سپتامبر، طالبان کابینه‌ی مؤقت خود را اعلام کردند، در ساختار کابینه‌ی آن‌ها هیچ زنی وجود نداشت. تشکیل کابینه‌ی مردانه در دولت طالبان، به سرعت منجر به اعلامیه‌ی دیگری مبنی بر محرومیت دختران از تحصیل در مکاتب متوسطه و لیسه شد.
به گزارش بی بی سی، طالبان برای زنانی که در دولت کار می‌کنند، دستور داده: "تا زمانی که مردی نتواند آن‌ها را برای نقش‌های شغلی‌شان جای‌گزین کند، در خانه بمانند."
نوامبر ۲٠۲۱: در ماه نوامبر، محدودیت دیگری را بر زنان وضع کردند؛ این بار با نشر اعلامیه‌ی حضور زنان را در نمایش‌های تلویزیونی و درامه‌ها ممنوع کردند.
دسامبر ۲٠۲۱: در ماه دسامبر، گروه طالبان زنان را از رفتن سفرهای طولانی بدون محرم مرد ممنوع کردند.
مارچ ۲٠۲۲: در ماه مارچ، گروه طالبان تصمیم گرفتند تا دروازه‌ی مکاتب را برای دختران باز کنند اما، در مدت چند ساعت و در یک چرخش بزرگ، دختران دانش‌آموز از حضور در صنف‌ها منع شدند.
می ۲٠۲۲: طالبان در جریان حکومت‌شان، محدودیت‌ها را به گونه‌ی متواتر توسعه می‌دهند. در ماه می سال ۲٠۲۲اوضاع برای زنان و دختران بدتر شد. طالبان دستور دادند که زنان باید روسری‌های سنتی بپوشند. این اقدام طالبان، باعث شد که زنان برای اولین بار در ۲٠ سال گذشته روسری‌های سنتی بپوشند و چهره خود را در ملاء عام پنهان کنند.
پس از اعلام این محدودیت، اعتراضات نیز جرقه زد زیرا؛ مجریان زن در تلویزیون‌ها، از این دستور سرپیچی کرده و از پوشیدن حجاب خودداری کردند.
اکتبر ۲٠۲۲: در ماه اکتبر، گروه تروریستی طالبان، زنان را از تحصیل در چندین رشته در دانش‌گاه‌ها منع کردند.
نوامبر ۲٠۲۲: در این ماه، زنان از بازدید و تفریح رفتن در پارک‌ها منع شدند.
دسامبر ۲٠۲۲: در دسامبر سال ۲٠۲۲، زنان و دختران دانش‌گاهی از تحصیل محروم شدند و هم‌چنان، زنان شاغل در سازمان‌های غیردولتی از اجرای وظیفه سبک‌دوش شدند.
یک شهروند زن، در مورد تغییرات زندگی‌اش، پس از به قدرت رسیدن طالبان این‌گونه روایت می‌کند:
"قبل از ممنوعیت، معمولاً این ساعت از روز در دفتر یا مکتب بودم. این عجیب است؛ همه چیز تغییر کرده است، از برنامه‌های روزانه ما گرفته تا نحوه زندگی ما. آن‌ها دخترانی هستند که در شرایط بدتر از من هستند و افکار خودکشی دارند. آن‌ها می‌خواهند خود را بکشند، وانمود کنند که کسی می‌خواهد به زندگی‌شان پایان دهد، زیرا تمام نیازهای اولیه‌‌ی‌شان را از دست داده‌اند."
یک روانشناس زن و معلم مخفی که به شرط ناشناس ماندن به دلیل نگرانی‌های امنیتی با بی بی سی صحبت کرد، دوران گذشته آزادی و استقلال زنان در افغانستان را به یاد آورد و گفت: "با تشدید تسلط ظالمانه‌ی طالبان بر زنان، صدای زنان افغانستانی هم‌چنان شنیده می‌شد که برخی ابراز نگرانی می‌کردند و برخی دیگر به طور آشکار الهام بخش ما بودند."
