

پاکستان و طالبان؛آیا رابطه ای پیر و مرشد به آخر رسیده است؟
طالبان زاده ای پاکستان است و روح روان همه رهبران طالبان مسخ شده و در آن قدرت پاکستان نفوذ کرده است موضوع که حتا نمی شود کوچکترین شک در آن روا داشت.
از بین تمام رهبران طالبان بدون استثنا همه آنان یا دانش آموخته مدرسه های پاکستان است یا حلقه غلامی پاکستان را به گردن دارند و در این بیست سال گذشته خود و خانواده آنان در پاکستان زندگی کرده است و با پول این کشور به تخریب و ویرانی افغانستان سهیم شده است.
اکنون به نظر می رسد این رابطه ای عاشقانه به آخر خط رسیده است در تازه ترین مورد به نظر می رسد تنش های دو طرف بر سرمسعود اظهر رهبر"جیش محمد" بیشتر غم انگیز بودن رابطه را آشکار می سازد.
حکومت پاکستان مدعی است مسعود اظهر"رهبر جیش محمد" در افغانستان است و از طالبان خواست تا وی را دستگیر کنند ولی وزارت خارجه حکومت گروه طالبان موضوع را رد و گفت هرگز به کسی ویا گروهی اجازه نمی دهد از خاک افغانستان علیه کشور دیگر در این خاک فعالیت کنند.
در سوی دیگر علاوه براین که این خواست پاکستان از سوی طالبان رد گردید نیروهای گروه طالبان با نیروهای مرزی پاکستان نیز درگیر شدند موضوع که مقامات طالبان نیز آن را تایید کرد.
اما قتل های سلسله وار ارتش پاکستان که در وزیرستان شمالی مرز مشترک با افغانستان از سوی تحریک طالبان صورت می گیرد بیشتر از پیش کاسه صبر رهبران حکومت پاکستان را لبریز کرده است و به نظر می رسد همانطور که در ابتدا این کشور از به قدرت رسیدن طالبان در کابل استقبال می کرد اکنون نتیجه دلخواه را نمی دهد.
از سوی هم طالبان افغانستان نیز از پاکستان چشم داشت دیگری ندارند حدود دو ماه پیش عمران خان نخست وزیر که در احیا طالبان و سقوط حکومت پیشین افغانستان تلاش داشت از سوی پارلمان آن کشور خلع قدرت گردید و طالبان افغانستان راعملن از داشتن یک رهبر قوی و پر نفوذ محروم کردند و اکنون این رابطه اندک سردتر از قبل به نظر می رسد.
تاریخ همواره نشان داده است که رهبران حکومت پاکستان به این ضرب المثل" آتش خشونت و جنگ در افغانستان باید آنقدر ادامه داشت باشد که نه این آتش خاموش شود و نه دیگ از جوش بنشیند و لبریز شود" عقیده دارند،چی حکومت شهباز شریف و یا عمران خان آنچه عمق سیاست پاکستان را تشکیل می دهد ایجاد یک حکومت وابسته به پاکستان است که در صورت رد خواست های پاکستان عمر این حکومت دوام نمی آورد . در عین حال نباید فراموش کرد که پاکستان در تمام بدنه طالبان دارای افراد و نفوذ گسترده بوده و اغلب چنین تحلیل می گردد که اداره کامل گروه طالبان به دست ای اس ای بوده و حتی در طی دو سال پس از مرگ ملا عمر هیچ خللی در سوق اداره گروه طالبان لمس نشد.