یک سال حاکمیت طالبان و تداوم اخاذی از مردم بامیان
شماری عظیمی از پناهجویان افغانستانی در طی یکسال اخیر بار دیگر به سوی کشورهای همسایه و قاره های دور دست روان شدند که بسیاری از آنها را انسان های هزاره تشکیل می‌دهند. سال‌هاست که این مردم برای رهایی از فقر و تبعیضی که در افغانستان و چه بسا کشور همسایه « ایران» متحمل می‌شوند، تلاش می‌کنند تا خود را به دیار امن تر برسانند، به طوری که امروز هزاران نفر از آنان در کشورهای مختلف پراگنده و زندگی می‌کنند. در طی یک سال سلطه ای ناپاک طالبان گرچه زندگی را برای اغلب مردم افغانستان دشوار کرده است ولی این دشواری برای انسان هزاره در افغانستان چند برابر است.
هزاره ها از شغل در مقامات و حتا رده های پائین در ادارات در حال حذف شدن هستند. در حالیکه زندگی اغلب مردم افغانستان متکی به کمک های خارجی است. اما هیچگونه سهمی از این کمک های جهانی برای افغانستان به مردم و مناطق هزاره توزیع نمی گردد. یرعلاوه گروه طالبان به بهانه های مختلف از مردم هزاره در مناطق مختلف اخاذی می نمایند. در حال حاضر دامنه ای این اخاذی ها چنان گسترده گردیده که شماری از افراد به شکل انفرادی و گروهی داخل مناطق هزاره ها گردیده و بالای هر مسکن و جایداد، ضایع شدن مواشی و یا افراد افغان در طی سالیان گذشته ادعاهای ناحق را مطرح و در تبانی با گروه های مسلح طالبان در آن ساحات از مردم اخاذی می نمایند.
در تداوم این اخاذی ها اخیرا ساکنان ناحیه ریگشا در ولایت بامیان می گویند شماری افراد از ولایت های خوست و لوگر که به تازگی در این ولایت آمده اند مدعی شده زمین های ناحیه ریگشا ملکیت شخصی آنان است.
ساکنان ناحیه ریگشا می گویند در حالیکه سالها در این منطقه زندگی کردند ولی افراد که مدعی ملکیت این ناحیه هستند شماری از ریش سفیدان را برای مصلحت نزد آنان فرستاده است تا همین ناحیه ریگشا‌را جریب هفده لک مردم بامیان خریداری کنند تا مساله به خوبی حل شود.
به گفته باشنده های محل ریگشا کسانی که مدعی اند که ساحه ملکیت شخصی آنان است هیچ گونه سند که نشان دهد زمین ملکیت آنان است ندارند؛ فقط تاکید دارند هر جریب زمین را یا ساکنان محل پنجاه لک افغانی بخرند یا منطقه را ترک کنند.
اما ریش سفیدان که با همکاری همین افراد نزد مردم محل آمدند قیمت هر جریب زمین هفده لک افغانی گفتند موضوع که ساکنان ناحیه ریگشا آن را رد کردند.
پس از بازگشت دوباره طالبان در قدرت مساله دعوای کوچی ها و دیگر مناطق جنوبی و شرقی با مردم مناطق مرکزی بالا گرفته که طالبان بدون حکم دادگاه با صلاحیت و حقانیت مساله،دعوا را به نفع مردم مدعی و زیان مردم مناطق مرکزی فیصله کرده است.
همینطور تحمیل شرایط دشوار بالای مردم هزاره باعث گردیده تا جوانان و خانواده های بسیار ناچار به مهاجرت گسترده رو بیاورند که متاسفانه در جریان مهاجرت ها نیز دشواری های فروان سر راهی این مردم قرار داشته است. چنانچه ظلم بالای پناهجویان هزاره در طی جهل سال اخیر در جمهوری اسلامی ایران مانند زخم ناسوری است که هر از گاهی خبرساز می گردد. چنانچه در تازه ترین مورد در طی چند روز گذشته حداقل خبرهای گشته شدن ۲ جوان افغانستانی ساکن اصلی دایکندی بنام های حبیب ۲۱ ساله از قریه ای « تخاوی» و رحمتالله واعظی‌زاده در مرز ایران و افغانستان توسط مرزبانانی ایرانی کُشته شدند.
رحمت الله ۱۸ ساله ساکن ولسوالی خدیر دایکندی بوده است.
عمه رحمت الله به مجله ی اورال رمی‌گویند که پسر برادر وی بر اثر شلیک پولیس مرزی ایران کشته شده است. وی می افزاید که بنابر مشکلات امنیتی و چالش های اقتصادی این جوان رهسپار دیار غربت از مسیر ایران بوده که مورد اصابت گلوله های سربازان ایرانی شده است. وی می گوید پدر مقتول شخص مسن است که توانایی رفتن به ساحه برای دریافت پیگر پسرش نیست و این فامیل در حال حاضر تشویش بدست آوردن پیگر جوان پرپر شده خویش هستند.
پس از روی‌کارآمدن طالبان، افغانستان با موجی مهاجرت بی سابقه مواجه شده که فعلا مرز همسایه ها با افغانستان مسدود بوده و پناهجویان نا گزارین با پرداخت مبالغ هنگفت رشوه و تقبل خطرات جانی از مرز عبور کنند.
