

یک روزنامه نگار آمریکایی و تهیه کننده محلی در کابل توسط طالبان توقیف شد
با سلطه ای طالبان در کابل، شرایط بر رسانه و روزنامه نگاران دشوار گردیده است. دیروز گزارش از بازداشت خبرنگار امریکایی و تهیه کننده افغانستانی منتشر شد که در پیوند به آن یک نهاد ناظر رسانه ای در نیویورک، ایالات متحده، از طالبان خواسته است که ایور شیرر، روزنامه نگار و فیلمساز مستقل آمریکایی و همچنین فیض الله فیض تهیه کننده افغانستانی را فوراً آزاد کرده و از بازداشت روزنامه نگاران به عنوان زندانی خودداری کند. به گفته کمیته حفاظت از خبرنگاران (CPJ)، شیرر و فیض در 17 اگست در منطقه 10 شیرپور در کابل، جایی که حمله هواپیمای بدون سرنشین آمریکا در اوایل همان ماه جان ایمن الظواهری، رئیس القاعده را گرفت. چندین افسر امنیتی آنها را دست گیر کردند.
به گزارش ANI، صدای آمریکا-دری، یک پخش کننده تحت حمایت کنگره، و دو روزنامه نگار با اطلاع از این حادثه، با CPJ به شرط ناشناس ماندن صحبت کردند.
کمیته حفاظت از خبرنگاران به نقل از روزنامه نگاران آشنا به این وضعیت خاطرنشان کرد: «نگهبانان از آنها در مورد فعالیت هایشان بازجویی کردند و مجوز کار، کارت شناسایی و پاسپورت آنها را بررسی کردند. سپس تلفن های همراه روزنامه نگاران را مصادره کردند، آنها را برای چند ساعت بازداشت کردند و بارها آنها را "جاسوسان آمریکایی" خطاب کردند."
پرسنل امنیتی سپس با استخبارات طالبان تماس گرفتند و حدود 50 مامور استخبارات مسلح حاضر شدند. به گفته خبرنگاران آگاه، شیرر و فیض را با چشم بند و به مکان ناشناس منتقل کردند.
به گفته خبرنگاران مطلع، شیرر در فبروری 2022 پس از اخذ مجوز کاری از وزارت امور خارجه طالبان برای ساختن مستندی در مورد تاریخ 40 سال گذشته افغانستان، با ویزای یک ماهه وارد افغانستان شد. روزنامه نگاران افزودند که فیض که به عنوان تهیه کننده و حمایت از خبرنگاران بین المللی در افغانستان کار می کند، با شیرر قرارداد گرفته است.
وزارت کار و امور اجتماعی طالبان در 3 مارچ به شیرر اجازه کار یک ساله داد و او توانست ویزای خود را برای اقامت تا سپتامبر تمدید کند. بعداً، شیرر در اواسط ماه جون به وزارت امور خارجه طالبان فراخوانده شد و در آنجا مورد بازجویی قرار گرفت و از او خواسته شد تا نمونه هایی از کارهای قبلی خود را ارائه دهد.
به گفته منابع، شیرر مطلع شد که او را به این وزارت فراخوانده اند، زیرا استخبارات طالبان به اقامت او در کابل مشکوک بوده است. یک خبرنگار نزدیک به این موضوع مدعی شد که شیرر توسط بسیاری از افسران اطلاعاتی طالبان در مورد کار و اقامتش بازجویی شده است. حتی بسیاری در اواسط جولای از مهمان خانه ای در کابل که شیرر در آن اقامت داشت را تلاشی کردند. این روزنامه نگار افزود که شیرر مطمئن نیست که آیا این تلاشی معمولی بوده یا به دلیل حضور وی انجام شده است.
همانطور که قبلاً توسط CPJ گزارش شده بود، بلخی، سخنگوی وزارت امور خارجه طالبان، شیرر را بار دیگر در 16 اگست احضار کرد.
پیش از این، در ماه اپریل، طالبان محب الله جلیلی، روزنامهنگار و مجری شبکه تلویزیونی 1TV، را در افغانستان را بازداشت و به وی حمله کردند. جلیلی مدعی شد که افراد مسلح موتری او را متوقف کرده و او را در یک ایست بازرسی در کابل، پایتخت، بازداشت کردند. او مدعی شد که وقتی علت بازداشتش را پرسید، پاسخ این بود که او کسی بود که این کشور را ویران کرده است. او افزود که از او در مورد قومیت کسی که وی برایش کار می کرد، سوال می کردند. لذاست که رگه های قومگرایی و نژاد پرستی نیز در تمام فعالیت و کارهای افراد گروه طالبان دیده می شود.
همینطور منابع از محل اعتراض زنان در کابل و در آستانه ای سالگرد تحویل گیری قدرت در افغانستان توسط گروه طالبان گزارش شد که طالبان بیش از ۱۰ خبرنگار و کارمند رسانهای را بازداشت کردهاند.
منابع روز شنبه، ۲۲ اسد، گفتند که بیش از ۱۰ خبرنگار و همکارانشان که میخواستند اعتراض زنان علیه طالبان در کابل را پوشش خبری دهند، از سوی این گروه بازداشت شدهاند.
یک منبع همچنان گفته است که طوبا ولیزاده، خبرنگار طلوعنیوز هم در میان بازداشتشدهگان است.
به گفته منابع، در میان خبرنگاران بازداشت شده، یک خبرنگاران خارجی نیز حضور داشتهاند.
منابع تصریح میکنند که طالبان خبرنگاران خارجی را در اثر فشارها رها کرده، اما خبرنگاران داخلی را به جای نامعلوم انتقال دادهاند.
همچنین لین اودانل، خبرنگار مجلهی فارن پالیسی چندی قبل پس از آزادی از چنگ استخبارات طالبان در مقالهای از فضای ارعاب و آرامشی توام با خشونت روایت خود را از کابل نگاشته است.
او که به دلیل تحلیلها و گزارشهای انتقادی خود از طالبان بازداشت شده بود میگوید که با «چهره وحشی، گستاخ، ناانسان، خودپسند و زنستیز طالبان» آشنا شده است.
این نویسندهی استرالیایی که تجربه زندگی زیر پرچم طالبان را در افغانستان دارد خاطرات خود را از کابل چنین نوشته است: «در مدت کوتاهی که در کابل بودم چیزی که من پیدا کردم یک صلح خشونتآمیز بود. مردم خودسرانه بازداشت میشوند، ناپدید میشوند، بازجویی میشوند، لتوکوب میشوند و کشته میشوند.»
۴۵درصد دختران در افغانستان از رفتن به مکتب محروم استند
بیشتر بخوانید:
http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01697
سازمان ملل متحد؛ سرکوب وحشیانه ای اعتراضات زنان توسط گروه طالبان را محکوم کرد
بیشتر بخوانید:
http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01714
بانوان شاغل، گروگان گروه طالبان در افغانستان
بیشتر بخوانید:
http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01723