ادعای تلاش جابه‌جایی حامیان طالبان در بست‌های استادی دانشگاه‌‌ها ـ مجله‌ی اورال

حکومت سرپرست طالبان برای رفع کمبودی کادرهای تخصصی و مسلکی دانشگاه‌ها، اعضای مربوط به گروه خودشان را که عمدتاً در مدارس دینی پرورش یافته‌اند، جای‌گزین می‌کنند. دانش‌جویان دانشگاه کابل می‌گویند: مولوی‌هایی که در مدارس دینی آموزش دیده‌اند، نمی‌توانند مضامین اساسی را در دانشگاه تدریس کنند.

دانشگاه‌های کشور به کمبود کادرهای تخصصی و مسلکی مواجه شده است. در جریان شش ماه اخیر تنها ۲۰۰ استاد از دانشگاه کابل از وظیفه‌ی خود انصراف داده‌ و از کشور خارج شده است. بیشتری استادانی که ترک وظیفه کرده‌اند دارنده‌ی تحصیلات ماستری و دکترا هستند. هم‌اکنون حکومت سرپرست طالبان اعضای‌شان را که در مدارس دینی آموزش دیده‌اند، به عنوان استاد دانشگاه معرفی می‌کنند.

"خالد حنیف" وزیر امر به معروف و نهی از منکر حکومت طالبان این جای‌گزینی را به صورت غیرمستقیم توجیه کرده، گفته است که فاصله بین مدرسه و دانشگاه باید از بین برود. از نظر حنیف، دانش‌جویان که وارد دانشگاه می‌شوند باید بیش‌ترین توجه خود را روی آموزش مسائل دینی مبذول بدارد. او یکی از بزرگ‌ترین اهداف تأسیس دانشگاه‌ها را استوار نگهداشتن دین گفته است و وظیفه‌ی استادان دانشگاه را نیز تبلیغ و آموزش مسائل دینی بیان کرده است. همچنان او گفته است: وقتی دانش‌جویان مدرک لیسانس را دریافت می‌کنند باید هیچ فرقی با کسانی که در مدارس دینی آموزش یافته‌اند؛ نداشته باشند.

پس از به قدرت رسیدن طالبان دروازه دانشگاهای کشور به روی دانش‌جویان مسدود شده بود و هم اکنون وزارت تحصیلات عالی حکومت با در نظر داشت شرایط تایم‌ و کلاس‌های جداگانه برای پسران و دختران، دستور باز شدن دروازه‌ی دانشگاها را داده است. دانش‌جویان پس از شش ماه وقفه‌ی آموزشی دوباره وارد دانشگاه شده‌اند اما، این‌بار حال و اوضاع دانشگاها با اوضاع قبل از طالبان متفاوت است. نه جوش و خروش دانش‌جویان مثل قبل است و نه استاد کافی وجود دارد. کمبود استادان متخصص و مسلکی باعث شده است که دانش‌جویان از رفتن به دانشگاه دل‌سرد شوند.

"حمیده علی‌زاده" از دانش‌جویان سال دوم رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دری است. وی به مجله اورال می‌گوید: شرایط رفتن به دانش‌گاه برای بانوان نسبت به قبل بسیار دشوار شده است. با وجود تمام دشواری‌ها به دانش‌گاه می‌روم و اما، هر روز که می‌گذرد از ادامه‌ی درس خواندنم در دانش‌گاه دل‌سرد می‌شوم. استاد کافی برای تدریس اساسی‌ترین مضامین خود نداریم. بهترین کادرهای تخصصی که استادان ما بودند از وظیفه انصراف داده‌اند و تعداد دانش‌جویان در صنف ما نیز کاهش یافته است.

به گفته‌ی علی‌زاده: دروازه‌ی دانشگاه کابل به روی دانش‌جویان باز شده و اما، درس و آموزش در کلاس‌های درسی جریان ندارد. کمبود استادان و پراکندگی دانش‌جویان، نظام آموزشی را مختل کرده است.

چندی قبل وزارت تحصیلات عالی طی اعلامیه‌ی گفته بود: کسانی‌که دارنده‌ی مدرک تحصیلی لیسانس، ماستر و دکترا هستند، می‌توانند در رقابت بست‌های کدری دانشگاه شرکت کنند، ولی هنوز تمام اشخاص که به عنوان استاد در دانشگاها معرفی شده‌اند، اعضای گروه طالبان هستند که در مدارس دینی آموزش دیده‌اند.