آغاز توزیع کمک‌های نقدی یونیسف به معلمان افغانستان ـ مجله‌ی اورال

صندق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف‌، برای آموزگاران افغانستان کمک‌های نقدی را شروع کرده است.

یونیسف روز یک شنبه در خبرنامه‌ای نگاشته است که در نظر دارد برای هر آموزگار مبلغ صد دالر  کمک توزیع کند؛ اما این نهاد برای ادامه حمایت از آموزگاران افغانستان به ۲۵۰ میلیون دالر ضرورت دارد.

محمد ایویا، نماینده یونیسف در افغانستان می‌گوید که پس از بلاتکلیفی و سختی برای بسیار از معلمان، ما خوشحالم که این معلمان را کمک می‌کنم.

این کمک‌ها که به ۱۹۴ هزار آموزگار مکتب‌های دولتی توزیع می‌شود، توسط فرایند تائید هویت و حضور آموزگاران در مکاتب بررسی خواهد شد.

این در حالی است که با تحولات سیاسی در کشور شماری از آموزگاران مکاتب دولتی به دلیل پرداخت نشدن معاشات شان، به انجام کارهای شاقه روی آورده‌اند.

از سوی دیگر مقامات وزارت معارف طالبان گفته‌اند که این مساعدت دو ماهه بجای معاشات زمستانی معلمان از سوی یونیسف پرداخته می‌شوند.

مکاتب و معلمان خیالی
در طی بیست سال گذشته آمار و ارقام خیالی منجمله مکاتب، معلمان و شاگردان خیالی، پول و کمک‌های هنگفت جامعه جهانی برای مردم افغانستان را هدر داده است.

جان سوپکو، رئیس «سیگار» در ماه می ۲۰۱۵ در مورد مشکلات ارزیابی آمار و اهمیت جدا ساختن "واقعیت از تخیل" در ارتباط به کمک‌های آمریکا برای افغانستان در طی یک سخنرانی گفت: "در زمینه مکاتب و آموزش ما هیچ نمی‌دانم چه می‌گذرد. چه تعداد شاگرد واقعا وجود دارد و چه چیزی به آنها تدریس می‌شود. وزارت معارف افغانستان آمار غیرقابل اطمینان ارائه می‌کند. به معنی دیگر منابع مستقل نمی‌توانند این آمار را تایید کنند."

او افزود: "در سال ۲۰۱۴ وزارت معارف افغانستان گزارش داد که ۸.۳۵ میلیون شاگرد ثبت نام کرده اند که ۶.۶ میلیون آنها حاضر هستند و ۱.۵۵ میلیون شان غیرحاضر. این وزارت شاگردان غیرحاضر را برای سه سال همچنان شاگر محسوب می‌کند. مثل این است که همسر شما که سه سال است ترک تان کرده، همچنان به شما متعهد است."

وارن رایان، سخنگوی «سیگار» نیز به وایس نیوز (VICE News) گفته بود که هیچ شیوه روشنی وجود ندارد که مشخص کند، چه مقدار از کمک‌های جهانی در زمینه برنامه‌های مشروع آموزشی در افغانستان و چه مقدار آن روی "مکاتب خیالی" به مصرف رسیده است.
همچنین وزیر معارف آنزمان در  افغانستان گفت:  یکی از علت‌هایی که زمینه سو استفاده در نظام آموزشی را فراهم کرده، نبود آمار دقیق از شمار شاگردانی است که واجد شرایط درس خواندن هستند.

او گفت: "اگر یونیسف (صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل) هم بگوید که ۴۰ درصد شاگردان در افغانستان به مکتب دسترسی ندارند، آمار تقریبی است و واقعیت کامل نیست و آمار ما در وزارت معارف هم تقریبی است.

در آن زمان فاروق وردک، وزیر معارف وقت و متهم اختلاس و مدیریت سیستم بزرگ به رادیو آزادی گفت: "این یک سیستم منظم است که دو صد و شصت هزار نفر در آن کار می‌کنند. سیستم کمپیوتری است همه در آن ثبت و راجستر استند و معاش معلمین از سوی وزارت معارف توزیع نمی شود بلکه از سوی وزارت مالیه پرداخته می شود."

اما تحقیقات سیگار و بقیه نهادها مشخص کرد که آقای وردک، بیشتر از ۸ هزار مکتب خیالی و صدها هزار شاگرد را با تمام امکانات آن مدیریت و به این شیوه صدها میلیون دالر را اختلاس کرده بود.