سفیر پاکستان در کابل: حضور گروه‌های تروریستی در افغانستان برای پاکستان و منطقه تهدید است

منصور احمدخان، سفیر پاکستان در کابل گفته است حضور گروه‌های تروریستی داعش و القاعده در افغانستان برای پاکستان و منطقه یک تهدید است.
سفیر پاکستان در یک مصاحبه با شبکه طلوع نیوز گفته است: «سازمان‌های تروریستی حاضر در افغانستان، امنیت افغانستان و کشورهای دیگر ازجمله پاکستان را تهدید می‌کنند»
به گفته سفیر پاکستان گروه داعش اکنون در افغانستان حضور دارد و بقایای القاعده نیز در افغانستان وجود دارد وی تصریح کرده است که نگران فعالیت‌های تحریک طالبان پاکستان و شورشیان بلوچ در افغانستان است که هر از گاهی علیه پاکستان دست به ویرانگری می‌‌زنند.

این درحالیست که تمام جهان به صورت یک صدا باور دارند که طالبان هیچ‌گونه تغییر را در سیاست‌های شان در قبال گروه‌های تروریستی به وجود نیاورده است. اگرچه به صورت ضمنی طالبان گفته است افغانستان هیچگاهی پناهگاه امن برای تروریستان نخواهد شد اما از قراین چنین بر می‌آید که طالبان رابطه خوبی با تمام گروه‌های تروریستی دارند.
چندی قبل گروه بین‌الملی بحران گفت که پاکستان در افغانستان تحت کنترل طالبان با انتخاب‌های دشوار روبه‌رو شده است.  دلایل و شواهدی بسیار وجود دارد که ادامه‌ای همبستگی طالبان و پاکستان را در آینده تهدید می‌کند.

ماهیت فریبکارانه گروه طالبان
در جریان مذاکرات دوحه بین آمریکا و گروه طالبان، وعده‌های فریبنده و دلگرم کننده‌ای برای واشنگتن داده شد. زلمی خلیل‌زاد به حیث نماینده تام‌الاختیار واشنگتن در این مذاکرات که رابطه قومی و علایق پیدا و پنهان با گروهی قومی و نژادگرای طالبان دارد و بر پلان‌ها و علایق پشت پرده‌ی آمریکایی‌ها اشراف کامل داشت، گروه طالبان را در جریان تمام این مسایل می‌گذاشت. لذاست که وی مذاکرات را قسمی مدیریت کرد که گروه منزوی و افراطی طالبان برنده اصلی جنگ و صلح در افغانستان شدند. با مشوره و رهنمایی خلیل‌زاد، گروه طالبان آقای ملا برادر را منحیث مدیر موثر و مشرف بر گروه طالبان ثابت کردند و از لسان وی تامین منافع امریکایی‌ها را در آینده‌ی افغانستان تضمین کردند. اما با تامین سلطه‌ی گروه طالبان بر کابل، آقای برادر منحیث یکی از سه معاون کم‌صلاحیت رییس الوزرا در کابینه خودخوانده طالبان مقرر و به این ترتیب تمام وعده‌های وی برای آمریکایی‌ها را بی‌ارزش ساختند. از جانب دیگر زلمی خلیل‌زاد و بقیه حامیان گروه طالبان در کشورهای غربی که برای طالبان شب و روز لابی‌گری می‌کردند و در تلاش بودند تا چهره‌ی خشن و سابقه تروریستی و وحشیانه‌ی این گروه افراطی را تطهیر کنند. اما با وحشت و بربریت این گروه تروریستی در قبال زنان، اقوام غیرپشتون و کارمندان غیرپشتون‌ها در حکومت قبلی افغانستان در طی شش ماه گذشته ثابت شد که گروه طالبان همان وحشی‌های قرون وسطایی قبلی هستند که هیچ تغییر نکرده‌اند.

قبلا نیز این گروه با وعده خلافی و پشت پا زدن به توافقات و عهدنامه های کتبی خویش با  احزاب و گروه‌های غیرتباری خویش ثابت کرده‌اند که به سخنان و تعهدات این گروه هیچ اعتماد نباید کرد.

پاکستان و پشتون‌ها
مرز دیورند و پشتون‌های افغانستان، حد اقل در طی هفتاد و هشتاد سال گذشته هیچ یک از حکومت‌های پشتون‌تبار در افغانستان آماده پذیریش مرز دیورند منحیث خطوط مرزی رسمی بین دو کشور حد اقل به طور علنی نشده‌اند. حتی گروه طالبان که مزدورترین افراد نسبت به پاکستان را در رده‌های بالای خود دارند و به شکل نیمه‌رسمی عملا توسط استخبارات طالبان مدیریت و رهبری نظامی و سیاسی می‌شوند، ولی با آنهم هیچکدام از رهبرانی این گروه تا کنون حاضر نشده‌اند که دیورند را مرز رسمی بخوانند.

همچنین اغلب افراد و نظامیان انتحاری گروه طالبان در مقابل رسانه‌ها و شبکه اجتماعی از علایق جنگ و نیت و آمادگی خویش برای جنگ و حملات انتحاری در پاکستان پنهان نکرده‌اند.

همین قرابت قومی و اتحاد استراتژیک بین نظامیان گروه طالبان افغانستان و گروه طالبان پاکستان آینده و تداوم اتحاد بین گروه طالبان و پاکستان را به شدت تهدید می‌نماید.

گروه بین‌الملی بحران
گروه بین‌المللی بحران نسبت به آینده همبستگی بین اسلام‌آباد و گروه طالبان هشدار می‌دهد. این نهاد گفته اسلام آباد باید با احتیاط با متحد دیرینه خود طالبان که به قدرت بازگشته است، رفتار کند، در حالی که نگرانی‌های امنیتی داخلی و خارجی دارد.
در گزارش اخیر این گروه مطالعاتی بین‌المللی که روز جمعه (۱۵ دلو) منتشر شد، آمده که پاکستان که سال‌ها طالبان را مورد حمایت قرار داد، ترجیح می‌داد که طالبان به گونه‌ای به قدرت برگردد که مشروعیت بین‌المللی و حمایت مالی خارجی را هم به دست آورند.
مناسبات میان طالبان با پاکستان پیچیده بوده است.

گروه طالبان حدود دو دهه درگیر جنگ با نیروهای بین‌المللی بود و پاکستان متهم به در اختیار گذاشتن پناهگاه‌ها، آموزش و حمایت از این گروه بود؛ میزان نفوذ پاکستان بر دولت طالبان تبدیل به موضوعی بحث برانگیز به ویژه در میان افغان‌ها شده است.
در این گزارش آمده که "طالبان به زور قدرت را در دست گرفت، مخالفان سیاسی را مجبور به تبعید کرد و متحدان غربی افغانستان را که دولت این کشور را سرپا نگه می‌داشتند نیز ناراحت کرد."

گروه بین‌المللی بحران گفته که با این حال به نظر می‌رسد اهرم فشار اسلام آباد بر طالبان پس از بازگشت این گروه به قدرت در اواسط ماه اوت ۲۰۲۱ کاهش یافته است، "در حالی که عوامل مزاحم تازه نیز ظهور کرده است".

تاکنون هیچ کشوری دولت طالبان را به رسمیت نشناخته است. اسلام آباد متوجه این موضوع است که به رسمیت شناختن یک جانبه دولت طالبان به خودی خود کمک چندانی به کاهش انزوای دیپلماتیک و اقتصادی طالبان نخواهد کرد.

این گروه مطالعاتی گفته که اسلام آباد وسوسه‌ نمایندگی از دولت طالبان را در جامعه بین‌المللی دارد اما نمی‌خواهد به قیمت آسیب به روابط مهم‌اش با آمریکا و اروپا تمام شود.

از طرف دیگر به گفته این گزارش، فروپاشی اقتصادی افغانستان فرصت‌های تجاری تازه پاکستان را از بین برده‌است.

افزایش ناامنی و مشکلات اقتصادی سبب خواهد شد که صدها هزار نفر از افغان‌های فقیر برای سرپناه و معیشت عازم پاکستان شوند.

تلاش‌های پاکستان برای تامین امنیت مرزهایش با افغانستان برای جلوگیری از هجوم پناهجویان و نفوذ طالبان پاکستانی بنا به این گزارش، حالا تبدیل به مساله "مورد مناقشه"میان اسلام آباد و طالبان شده است.

گروه بین المللی بحران می‌گوید "امتناع آشکار" طالبان افغان از قطع روابط با همتایان پاکستانی خود، تحریک طالبان پاکستانی، حتی "نگرانی بیشتری" برای اسلام آباد در پی دارد.

در گزارش آمده که به نظر می‌رسد طالبان که از برخی جهات انتخاب‌های سیاسی پاکستان در افغانستان را "دیکته" می‌کند و اسلام آباد مجبور شده که برای دستیابی به یک راه حل، "مذاکره" دیپلماتیک با دولت طالبان در کابل را در پیش بگیرد.

اسلام آباد نگران مذاکرات با طالبان پاکستانی با هدایت طالبان افغان است که می‌تواند تاثیرات منفی بر وضعیت امنیت داخلی این کشور به ویژه در کمربند مناطق قبایلی داشته باشد.

بنا به ارزیابی این گروه مطالعاتی، پاکستان درخواست از غرب برای به رفع تحریم‌ها و رسمیت شناختن طالبان و از سرگیری کمک‌ها به این کشور را همزمان با در پیش گرفتن "دیپلماسی آرام" برای تشویق طالبان به احترام به حقوق اساسی، تعهدات مبارزه با تروریسم و کوتاه آمدن در مورد درخواست‌های بین‌المللی در پیش گرفته است.

پاکستان تا جایی که منابع اقتصادی این کشور اجازه می‌دهد به طالبان کمک می‌کند، همچنین مسیرهای هوایی و جاده‌ای برای کمک‌های بشردوستانه را برای آژانس‌های سازمان ملل، سازمان‌های غیردولتی و اهداکنندگان دوجانبه باز نگه داشته است.
در همین حال، پاکستان با تایید نکردن رویکرد طالبان در مورد زنان، در واقع منافع امنیتی خود را در نظر دارد، نگران رشد گروه‌های تندرو خودی در این کشور است که از ایدئولوژی مشابه طالبان افغانستان پیروی می‌کنند.