حامد کرزی از متهمان بزرگ به فساد از تصمیم اخیر جو بایدن انتقاد کرد ـ مجله‌ی اورال

حامد کرزی، رییس جمهور پیشین و بنیان‌گذار فساد سیستماتیک در افغانستان از  تصمیم اخیر جو بایدن در مورد مصادره بخشی از دارایی‌های افغانستان انتقاد کرده است.

آقای کرزی، رییس جمهور سابق افغانستان در واکنش به مصادره بخشی از پول‌های فغانستان توسط جو بایدن به عنوان غرامت جنگی به خانواده‌های قربانیان ۱۱سپتامبر انتقاد کرده، می‌گوید اسامه بن لادن عامل اصلی حمله به آمریکا بوده که بعدا در پاکستان کشته شد نباید بهای آن‌ را‌ مردم افغانستان پرداخت کنند.
آقای کرزی مصادره بخشی از ذخایر ارزی بانک مرکزی را ظلم علیه مردم افغانستان دانسته و از جو بایدن، رییس‌جمهور امریکا خواسته تا در تصمیم خود تجدید نظر کند. او از امریکا به شدت انتقاد کرده و گفته است، این کشور نباید از پول مردم افغانستان به خانواده‌های قربانیان حملات ۱۱ سپتامبر غرامت بپردازد.
این درحالیست که جوبایدن از ۱۰میلیارد دالر مسدود شده افغانستان ۳ و نیم میلیارد آن را به قربانیان حادثه یازدهم سپتامبر اختصاص داد که با واکنش‌های تند جهان مواجه شد.

با آغاز دوره جمهوریت که همزمان بود با ریاست جمهوری حامد کرزی در افغانستان، میلیاردها دالر به افغانستان سرازیر شد، در صورت مدیریت درست می‌توانست افغانستان را به سرعت در مسیر ترقی و شکوفایی اقتصادی و  رفاه اجتماعی سوق بدهد.
اما حامد کرزی، با ایجاد سیستم مافیایی فساد اقتصادی و سیاست  قومی و نژادی تمام این ظرفیت‌های تاریخی را برباد داد.

حامد کرزی، در طی یک تبانی با مقامات داخلی و مسوولین نهادهای بین‌المللی تمام امکانات مادی خارجی و داخلی افغانستان را چپاول کردند.
قبلاً روزنامه نیویورک تایمز گزارشی را به شرح وضعیت خاندان حامد کرزی رئیس‌جمهور سابق افغانستان پرداخته و با اشاره به مطلب فوق می‌نویسد: خروج نیروهای امریکایی و ناتو در سال ۲۰۱۴ از افغانستان و همزمان با آن خروج کرزی از قدرت، موجبات نگرانی بسیاری از صاحبان قدرت و منصب را در این کشور که از قبل جنگ و قدرت، بیشترین منافع شخصی را برای خود رقم زدند، برانگیخته است.

این افراد از محل قراردادهایی که با دستگاه نظامی امریکا منعقد ساختند و یا معاملاتی که با بخش تجارت داخلی وشرکت های خارجی داشتند و نیز با بهره مندی از اختلاس و فساد موجود در دستگاه حاکم و قاچاق مواد مخدر، صاحب ثروت کلان نامشروعی شدند. در حال حاضر مردم افغانستان از حکومت حامد کرزی و فساد شایع دستگاه حکومت دلزده و متنفرند. قیوم کرزی سالها در مری لند آمریکا زندگی می‌کرده، حتی بسیاری از شرکای تجاری این خاندان هم جزء منتقدان این خاندان امپراطوری گونه هستند. به جز قیوم، سایر برادرها بر سر ثروت بادآورده خاندان کرزی با یکدیگر در نزاع اند. ارزشمندترین جواهر این ثروت بادآورده یک پروژه عظیم ساختمانی است که بزرگترین ساختمان مسکونی خصوصی در افغانستان است. این پروژه به نام ‘عینو مینه، سرشار از اتهامات سرقت، اختلاس و غصب و حتی قتل است.

سه برادر در این پروژه عظیم متهم به فساد مالی دخیل هستند. یکی از برادرها یکی از دستیاران قدیمی حامد کرزی را زندانی کرده بود تا از او محل اختفای پول و اموال و دارایی‌های مخفی شده احمد ولی کرزی را فاش کند. احمد ولی کرزی ریاست شورای استانی قندهار در جنوب افغانستان را تا هنگامی که ترور شد بر عهده داشت.

احمد ولی در پرونده های عدیده جرم و فساد مالی مظنون شناخته شده است: ازجمله همکاری با شبکه تجارت تریاک و دست داشتن در یک سری معاملات نامشروع. وی همه این اتهام‌ها را تکذیب کرده بود.
اغلب اعضا خانواده کرزی شهروند امریکا هستند و بعد از تهاجم نظامی امریکا به افغانسان در سال ۲۰۰۱ به کشور بازگشتند و به یمن تجارتی که با صاحبان تجارت در داخل و پیوندهایی که با دستگاه حاکم داشتند بسرعت به کامیابی مالی و ثروت اندوزی رسیدند.
خاندان دنباله دار کرزی به واسطه ثروت بادآورده ای که از قبل قدرت در افغانستان نصیب گشته اند، سالهاست که درگیر تنش‌ها، حسادت ها‌، رقابتها در تجارت‌، عداوتهای خونبار و حتی قتل و جنایت‌اند.
در این خانواده غیرشرافتمند و کج خلق به سختی می توان حقیقت مسائل را کشف کرد.

اصل ماجرای منازعه در این خاندان مربوط می‌شود به مرگ احمد ولی کرزی در جولای سال ۲۰۱۱.

احمد ولی از همان ابتدای جوانی که پیشخدمتی بیشتر در شیکاگوی امریکا نبود، به سرعت راه رشد و ترقی را در تجارت و سیاست پیمود و رفته رفته به یکی از صاحب قدرت ترین مردان افغانستان تبدیل شد تا آنجا که به ریاست شورای استان قندهار منصوب گشت.
قتل او خلاء قدرت نه تنها در استان قندهار بلکه در خاندان کرزی هم به بار آورد. حامد کرزی، شاه ولی کرزی دیگر برادرش را به ریاست قبیله پوپولزای که قبیله خاندان کرزی است منصوب کرد.

این برادر کم حرف و ساکت در سایه احمد ولی کرزی قرار داشت و حتی درمجتمع متعلق به احمد ولی د ر قندهار زنتدگی می کرد.

شاه ولی سال گذشته افزون بر نقش ریاست قبیله خاندان کرزی، مدیریت پروژه عظیم مجتمع ساختمانی عینو منا که در در تپه های اطراف قندهار در حال ساخت است نیز بدست آورد. سایر برادرها در قالب یک شرکت ساختمانی به نام AFCO در این پروژه سهیم هستند.

شاه ولی چند ماه قبل شرکت خصوصی خود را در قندهار به ثبت رساند و مخفیانه همه وجوه و دارایی‌های نقدی موجود پروژه در بانک را به حساب شرکت جدیدش واریز کرد. رقم این ثروت نقدی بالغ بر ۵۵ میلیون دلار برآورد شده است
شرکای تجاری عینو مینه شاه ولی را به جعل امضا بر روی اسناد متهم کرده است.

تاسیس این شرکت، میان برادرها بر سر مالکیت پروژه ساختمانی مذکور نزاع انداخته است.

اگر منازعه میان برادرها بر سر پولهای جا به جاشده در حسابهای بانکی متعلق به شرکت مذکور حل نمی شد، پروژه عینو مینه هم مانند کابل بانک در خطر انحلال قرار داشت.

کابل بانک هم از دیگر معاملات تجاری متعلق به محمود کرزی برادر حامد کرزی است.

محمود کرزی چهره کلیدی رسوایی مالی بانک کابل بود که در سال ۲۰۱۰ بزرگترین بانک افغانستان بود. این بانک ۹۰۰ میلیون دلار درمعاملات داخلی از دست داد. تصور براین است که عمده این پولها به حسابی سری در بانکی در دوبی منتقل شده است.

سال گذشته دادگاه فدرال در نیویورک کار تحقیق جنایی از فعالیتهای مالی و تجاری محمود کرزی در افغانستان را آغاز کرد. وی متهم به فرار مالیاتی، اخاذی به زور و تهدید و اختلاس و غصب است. او اتهامی در دوران زندگی اش در امریکا ندارد.

بانک مرکزی افغانستان شرکت ولی کرزی را تعطیل و همه اموال و دارایی‌های آن را مسدود کرده است.
محمود کرزی علیه شاه ولی کرزی اقامه دعوا کرده است. دستگاه اطلاعاتی افغانستان هم می‌گوید که توطئه ترور محمود کرزی را کشف و خنثی کرده است. دستگاه امنیتی افغانستان شاه ولی کرزی را در این توطئه دخیل نمی‌داند.

بعد از کشته شدن احمد ولی کرزی، زمری معتمدترین دستیار او به دوبی گریخت. وی از سوی خاندان کرزی متهم است که به مخفی‌ترین ثروت احمد ولی کرزی دسترسی داشته است و همه این اموال را به حساب شخصی خود منتقل کرده است. رقم این ثروت مخفی صدها میلیون دالر عنوان شده است.

زمری که به افغانستان بازگشت و توسط افراد شاه ولی کرزی بازداشت شد وهم مدت طولانی  در زندان سرپوزه در قندهار نگهداری می‌شد. ماموران شاه ولی عهده دار نگهداری او بود نه نیروهای رسمی امنیتی. وی هیچگاهی متهم به هیچ جرم و جنایتی شناخته نشد.

همچنین خرید‌های نجومی مسکن در دبی توسط افغان‌های رانت‌خوار وابسته به مقامات پیشین سال‌ها نقل محافل افغانستان بود، از جمله در ماجرای جنجالی ورشکستگی «کابل بانک» در سال ۲۰۱۰. این مؤسسه مالی که از سال ۲۰۰۲ قرار بود نقش مهمی را در بازسازی افغانستان بر عهده بگیرد، خود به یکی از مراکز بزرگ فساد مالی در کشور بدل شد و در انتقال دارایی‌های غیرقانونی به خارج از کشور بسیار فعال بود. عامل عمده ورشکستگی «کابل بانک» برداشتِ غیرقانونی حدود یک میلیارد دلار از منابع آن توسط مدیرانش بود.

محمود کرزی، برادر حامد کرزی، در زمره متهمان این رسوایی بود. بخش قابل‌ملاحظه‌ای از این اختلاس طبعاً راهی دوبی شد و از جمله به خرید مسکن اختصاص یافت. شیر خان فرنود، مدیر عامل این مؤسسه، متهم بود که ۳۹ ویلای بزرگ در «پالم جمیرا»ی دبی خریداری کرده که بهای متوسط هر یک از آن‌ها ۱۱ میلیون دلار بوده است. اما در طی یک بیانات خویش خاندان حامد کرزی و برخی از مقامات پیشین دیگر را عاملین اصلی بحران کابل بانک قلمداد کرد که در نهایت شیرخان به شیوه مرموز در زندان از بین رفت.

این‌ها نمونه‌هایی است از فساد دامنه‌داری که طی بیست سال گذشته دامن افغانستان را گرفت و ضربه‌های سنگینی را بر فرایند پیشرفت آزادی در این کشور وارد آورد. شوربختانه باید پذیرفت که تاخت‌وتاز رانت‌خواران و فاسدان در این دوره اعتبار دموکراسی را زیر پرسش برد و نهاد‌های سیاسی کشور را به‌تدریج از اعتماد جامعهٔ مدنی و مردم افغانستان محروم کرد. که در کنار با یک توطیه قومی و در نتیجه فروریزی برق‌آسای نظام پیشین کابل بود.

به‌رغم فرجام بسیار تلخ تجربه مردم‌سالاری در افغانستان که توسط حامد کرزی، محمد اشرف غنی، زلمی خلیلزاد و به بقیه قوم گرایانی سلطه طلب نژادی رقم خورد. تردیدی نیست که در ۲۰ سال گذشته بسیاری از زنان و مردان افغانستان  برای خارج شدن از واپس‌ماندگی و ساختن کشوری نو فداکاری‌های بسیار کردند. دگرگونی‌های بزرگی که به‌همت آن‌ها به‌ویژه در عرصهٔ فرهنگی به وجود آمده است. ولی توسط همین سیستم مافیایی قومی و اختلاس گران سیستماتیک که بیان گزار آن حامد کرزی و زلمی خلیلزاد و اشرف غنی احمدزی هستن به شدت منزوی شد و در حال حاضر از هم فروپاشیده است.

حمایت و ارسال امکانات مادی گسترده نظامی و اقتصادی به گروه طالبان، غیر از انگیزه قومی چه دلیلی دارد که در نهایت بنیاد نظام جمهوریت را از بیخ نابود کرد و مردم افغانستان در تاریک‌ترین صفحه در تاریخ این سرزمین قرار داد.