افزایش خشونت‌ها و حملات تروریستی در پاکستان ـ مجله‌ی اورال

شیخ رشید احمد وزیر داخله پاکستان پس از حملات خونبار پی‌هم جدایی طالبان بلوچ علیه ارتش این کشور می‌گوید داعشیان در ولایت‌های کنر، نورستان، ننگرهار، خوست و پکتیای افغانستان فعال است.

این مقام ارشد پاکستانی می‌گوید جدایی‌طلبان بلوچ در آخرین حملات شان علیه ارتش این کشور از سلاح‌های استفاده کرده است که از ناتو در افغانستان باقی مانده است.

شیخ رشید احمد می‌افزاید که با وجود فرار اشرف غنی از افغانستان، هنوز هم هند در آن کشور حضور دارد و استخبارات آن کشور حملاتی را از خاک افغانستان در برابر پاکستان سازماندهی می‌کند.

پس از سقوط حکومت کابل به دست طالبان، جدایی‌طلبان بلوچ علیه نیروهای ارتش پاکستان دست به حملات گسترده‌ای زده‌اند و تحریک طالبان پاکستانی با وساطت طالبان به یک آتش بس محدود دست پیدا کردند ولی به تمدید آتش بس دو طرف به توافق نرسیدند و اکنون جنگ بین دو طرف ادامه دارد.

پس از تسلط طالبان بر افغانستان حملات تروریستی در پاکستان بسیار افزایش یافته است و تا کنون ده‌ها سرباز این کشور را بلعیده است.

گرچه اسلام آباد از تسلط طالبان بر افغانستان بسیار خرسند هستند ولی حقیقت این است که تروریست و گروه‌های تروریستی هیچگاهی رحم و وفاداری به کشورهای حامی خود را تا آخر ادامه نداده‌اند. تغییرات روابط استراتیژیک القاعده و طالبان با حامیان شان از آغاز فعالیت این گروه‌ها تا کنون ثابت می‌کنند که این گروه همواره در مقابل کشورهای حامی و ایجادکننده خویش سلاح کشیده و با خشونت هزاران شهروند آنان را کشته‌اند. لذاست که با اطمینان می‌توان گفت که دیر یا زود خشونت‌های بیشتر از ناحیه طالبان و القاعده و بقیه گروه‌های افراطی دامن کشور پاکستان را خواهد گرفت.

ماهیت گروه های تروریستی
هرچند که تروریسم ریشه در تاریخ سیاسی و نظامی جهان دارد؛ اما در قرن اخیر به ویژه چند دهه اخیر، مفهوم تروریسم به شکل ویژه و برجسته‌ای در ادبیات جهانی مطرح گردیده است. امروزه مفهوم تروریسم در ابعاد مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی مطرح می‌باشد؛ اما در عرصه سیاسی به گونه‌ای خاص مورد توجه قرار گرفته است.

ظهور گروه القاعده و طالبان، با رویکردهای خشونت بار تروریستی در منطقه و جهان و با ایدئولوژی ستیزه جویانه که رنگ دین و مذهب به خود گرفته است، مفهوم تروریسم را بیش از همه برجسته و با اهمیت ساخته است. سلطه گروه خشونت‌گرای طالبان در افغانستان و همکاری تنگاتنگ و در نهایت اتحاد استراتژیک این گروه با گروه دهشت‌افکن القاعده رویه و صفحه جدیدی را در رویکردهای تروریستی به نمایش گذاشته است.

با وجود آنکه واژه‌های تروریسم و تروریست هنوز در ادبیات سیاسی جهان تعریف معین و مشترکی نیافته است، اما ویژگی‌های عمومی را می‌توان در همه گروه‌های تروریستی با هر ایدئولوژی و رویکردی سراغ گرفت. خشونت اولین ویژگی گروه‌های تروریستی بشمار می‌آید. دست‌یابی به اهداف از طریق شیوه خشونت بار، رویکرد عمومی همه گروه‌هایی است که به ترور توسل می‌جویند.

خشونت به کار رفته از سوی گروه‌های تروریستی در قالب قتل و شکنجه یک امر معمول تلقی می‌گردد. نگاه گذرا به تاریخچه و رویکرد گروه‌های تروریستی این ویژگی را بیش از پیش نمایان می‌سازد. مطلق‌نگری و جزم‌اندیشی ویژگی گروه‌های تروریستی می‌باشد.

اساسا تروریسم با کوراندیشی پیوند ناگسستنی دارد. تروریست‌ها برای اینکه بتوانند به اهداف تعیین شده دست یابند می‌کوشند که تصورات و پندارهای خود را بصورت جزمی و مطلق گرایانه تلقی نمایند.

آنان بخوبی به این نکته واقف هستند که رویکردی مغایر جزم گرایی و در نظرداشت نسبیت‌های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، در رسیدن به اهداف شان چالش برانگیز خواهد بود. تروریسم با اندیشه ورزی و نگرش متفکرانه، خردورزی و تأمل هیچ سنخیت و سازشی ندارد. در نگرش تروریست ها جهان و انسان ها دو دسته بیشتر نیستند: دوست و دشمن. یعنی هرکس با تروریست ها نباشد، قطعا در مقابل آنان یعنی دشمن آنان قرار دارند.

ایجاد بحران و تنش از خصوصیت های دیگر تروریست ها می باشد. تروریست ها برای اینکه زمینه فعالیت و حضور خود را فراهم آورند دامن زدن به بحران و تنش به شکل و شیوه های مختلف و بهانه های گوناگون یک امر الزامی می دانند. تروریست ها یا خود سرچشمه بحران و تنش هستند یا اینکه بعنوان عوامل تحریک شده از سوی قدرت‌ها و سازمان‌های استخباراتی موجب ایجاد بحران و تنش می‌گردند. مهره بودن از ویژگی‌های دیگر تروریسم است.

از آنجایی که تروریست‌ها فاقد تفکر و اندیشه بوده و در جامعه بدون ریشه می‌باشند، برای موجودیت و بقاء خود نیازمند آن هستند که مانند مهره‌های وابسته عمل نمایند. وابستگی بدون چون و چرای آنان سبب می‌گردد که آنان هرگز نقش برجسته و اثر گذار و مستقل در مسایل نداشته باشند. و....

خصوصیاتی که برای تروریسم برشمرده شد، همه این ویژگی‌ها را در طالبان و القاعده می‌توان یافت. ایدئولوژی و عملکرد طالبان و القاعده بخوبی آشکار می‌سازد که آنان جز اینکه در دایره گروه‌های تروریستی و خشونت قرار گیرند، هیچ جایگاه و موقعیتی دیگری را نمی‌توان برای شان تصور نمود. در مراحل نخستین، به خصوص از حادثه تکان دهنده یازدهم سپتامبر این موضوع مورد اتفاق جهانی بود. اجماع جهان در بر اندازی سلطه طالبان و القاعده در افغانستان و استقرار نظام نوین سیاسی از نشانه‌های واضح اتفاق در مورد تروریست بودن طالبان و القاعده می‌باشد.