از اخاذی‌های افراد طالبان در کابل تا ازدیاد سرقت‌های مسلحانه؛ مردم: دزدان با طالبان تبانی دارند

افراد مسلح طالبان در حوزه‌های سیزدهم و هجدهم امنیتی، از دکان‌ها و رستورانت‌ها به بهانه‌ی متفاوت پول می‌ستانند.

مالک یکی از رستورانت‌های غرب کابل که نخواست مشخصاتش ذکر شود، به مجله‌ی اورال می‌گوید: "هر روز و یا هر دو روز بعد نیروهای مسلح طالبان از حوزه سیزدهم پلیس وارد رستورانت می‌شوند و به بهانه‌های متفاوت از ما پول می‌گیرند. وی می‌افزاید که نیروهای طالبان در مدت یک‌هفته، چندین بار به رستورانت آمده و بخاطر "پیش‌برآمد رستورانت" پول خواسته‌اند و ما نیز مجبور به پرداخت پول شده‌ایم".

این در حالیست که مالک دکان‌های شهر نظر به قانون شهرداری حکومت پیشین، فاصله‌ی مشخص شده‌ی پیش‌برآمد را رعایت کرده‌اند.

محمد نسیم، در یکی از رستورانت‌های حوزه سیزدهم کار می‌کند. او می‌گوید که اعضای مسلح طالبان برعلاوه‌ی این‌که به بهانه‌های متفاوت از مالک رستورانت پول می‌ستانند، در بعضی موارد قیمت غذای که صرف می‌کنند را نیز، پرداخت نمی‌کنند.

از سوی دیگر دکان‌دارن شهر نیز از اخاذی‌های اجباری اعضای مسلح طالبان شاکی هستند. محمد داوود یکی از این دکان‌داران می‌گوید که نیروهای طالبان برای مالک دکان‌ها گفته است که "چوکی‌دارها" را از نگهبانی شبانه‌ی دکان‌ها سبک‌دوش کنند و این مکلفیت را نیروهای حوزه مربوطه به دوش می‌گیرند. وی می‌افزاید که اکنون هر دکان هفته‌ی۵۰ افغانی را برای چوکی‌دار پرداخت می‌کند ولی طالبان خواسته است که بخاطر نگهبانی از دکان‌ها، هفته‌ی ۱۵۰ افغانی را برای آنان پرداخت کنند.

قرار گفته‌های محمد داوود، چند روز قبل تعدادی از دکان‌داران حوزه سیزدهم و هجدهم پلیس به حضور جعفر مهدوی رفته‌اند و از زورگیری‌های اعضای مسلح طالبان شکایت کرده‌اند. جعفر مهدوی برای مالک‌های دکان وعده سپرده است که به هیچ عنوان طالبان اجازه ندارند، سرخودانه از دکان‌ها پول بستانند و گفته است که به زودی از بروز چنین اتفاقات جلوگیری خواهد شد.

این تنها مشکل دکان‌داران نیست که آن‌ها را رنج می‌دهد. در کنار این، موارد زیادی از سرقت‌های مسلحانه باعث شده است که کسب و کار دکان‌داران و کارپیشه‌های دیگر کم‌رنگ شوند.

احمد خلیل، باشنده‌ی حوزه سیزدهم پلیس به مجله‌ی اورال گفته است که در مدت یک‌هفته ۸ باب دکان در منطقه‌ی "سرک دوم ریگ‌ریشن، کوچه عمومی بابه بهسود" مورد دست‌برد سارقین مسلح قرار گرفته است.

در این میان یک دواخانه، یک‌نانوایی همراه با شش باب مغازه‌ی خوراکه فروشی شامل می‌باشد. وی می‌افزاید که دزدان مسلح ساعت‌های ۷ الی ۹ شب، با تهدید سلاح دکان‌داران را مجبور می‌کند تا تمام دار و ندار نقدی خود را در اختیار آن‌ها قرار دهند. باشندگان این منطقه معتقد‌اند که بیش‌تر دزدان مسلح وابسته به گروه طالبان هستند.

دکان‌داران و پیشه‌وران از این وضعیت به ستوه آمده‌اند و می‌گویند که کسب و کارشان کم‌رنگ شده است و آن‌ها از ترس و نگرانی دزدان مجبور هستند که ساعت‌های غروب، زودهنگام دروازه‌ی دکان‌های خود را ببندند. هم‌چنان آن‌ها می‌گویند که در صورت ادامه‌ یافتن این وضعیت مجبور هستند که پهره‌داران مسلح را برای جلوگیری از چنین اتفاقات، مؤظف کنند.

پس از به قدرت رسیدن مجدد طالبان، اوضاع شهر به‌هم خورده است. سقوط اقتصاد کشور و دست‌تنگی گروه طالبان آن‌ها را وادار کرده است تا به هربهانه‌ی ممکن از شهروندان پول بستانند. زورگیری‌های مسلحانه‌ی طالبان، وابستگی سارقین به این گروه، افزایش و جمع‌آوری نامنظم مالیات و ... از موارد است که شهروندان کشور را به تنگ آورده است.