طالبان در ارایه‌ی خدمات عامه مشکل‌آفرینی می‌کنند ـ مجله‌ی اورال
شماری از شهروندان می‌گویند که پس از سقوط جمهوریت، اکنون طالبان در ارایه‌ی خدمات عامه برای مردم مشکل‌آفرینی می‌کنند. این شهروندان که دنبال پاسپورت/گذرنامه و یا هم شناس‌نامه‌ی برقی هستند، از روند کُند توزیع شناس‌نامه و پاسپورت شکایت دارند و می‌گویند مامورانی که در اداره‌های توزیع تذکره و پاسپورت اند، نه تنها به صورت درست کار نمی‌کنند، بل‌که برای مردم مشکل‌آفرینی می‌کنند.
نعمت‌الله که باشنده‌ی کابل است و برای دریافت پاسپورت پس از اعلان ادارهی طالبان برای توزیع پاسپورت در ولایت‌ها، به ولایت غزنی رفته بود، به مجله‌ی اورال می‌گوید که تا کنون نتوانسته‌است، تمامی پاسپورت‌های اعضای خانواده‌اش را به دست بیاورد. او اضافه می‌کند که «من جمعاً برای هشت نفر از اعضای خانواده‌ی خود درخواست پاسپورت داده‌بودم و اکنون از درخواستم بیشتر از یک ماه می‌گذرد، اما دو کتاب‌چه‌ی پاسپورت ما نیامده است.» او که از مصرف رفت‌وآمد از کابل به غزنی و سپس کرایه‌ی هوتل و غذا شکایت می‌کند، اضافه می‌کند: هر روز که به ادارهی پاسپورت ولایت غزنی مراجعه می‌کنم، مسوولان توزیع پاسپورت می‌گویند که فردا بیا. او می‌گوید که وقتی دلیل این کار را می‌پرسد، در جواب می‌گویند که تا هنوز این پاسپورت‌ها از مرکز نیامده است.
عبدالله باشنده‌ی دیگری کابل است که هم‌زمان با نعمت‌الله برای دریافت پاسپورت به ولایت غزنی رفته بود. او هم‌چنان می‌گوید که پس از طی‌مراحل موردهای اداری و قانونی، اکنون از چهار کتاب‌چه‌ی پاسپورت اعضای خانواده‌اش، تنها پاسپورت یک فرد از اعضای خانواده‌ی او نیامده است. عبدالله اضافه می‌کند که تا کنون برای یک دفترچه‌ی باقی‌مانده بیش از یک هفته است که در غزنی سرگردان مانده است و با مراجعه‌ی هرروز دست خالی بر می‌گردد. او می‌گوید که پس از جنجال‌های فراوان در صف ثبت‌نام و سپس طی‌مراحل روند اداری، اکنون از انتظار برای یک دفترچه‌ی پاسپورت شان خسته شده است. عبدالله می‌گوید: سه کتاب‌چه‌ی پاسپورت ما آمده و تنها از دختر کوچکم نیامده است. او می‌افزاید: ممکن است وقتی پاسپورت‌ها از مرکز می‌آید، حتمن از تمامی اعضای یک‌خانواده در یک جمع باید باشد؛ ولی به باور من کارمندان ادارهی پاسپورت مشکل‌تراشی می‌کند. چون اگر پاسپورت‌ها نیاید که از همه نمی‌آید، نه از یک نفر یا دو نفر از اعضای یک خانواده.
در همین حال علی باشنده‌ی کابل که حدود یک‌ماه پیش برای دریافت شناس‌نامه‌ی برقی در کابل درخواست داده بود، به مجله‌ی اورال می‌گوید که کارهای اداری و خدمات عامه نه تنها در زمان طالبان کُند پیش‌رود، بل کارمندان اداره‌های خدمات عامه به مشکلات مردم رسیدگی نمی‌کند. او با اشاره به رفتار نامناسب افراد نظامی طالبان در مراکز خدمات عامه، کارمندان اداری را که از دولت گذشته باقی مانده‌اند، هم‌چنان به بی‌مبالاتی و مشکل‌تراشی متهم می‌کند و می‌گوید: از یک طرف طالب کیبل به دست، از طرفی هم یک کارمند تذکره نسبت به مشکلی که مراجعه‌کننده با آن مواجه می‌شود، هرگز همکاری نمی‌کند. او هم‌چنان می‌افزاید: حدود یک ماه پیش که اسنادم را برای دریافت تذکره دنبال می‌کردم، در مرکز توزیع تذکره در قصر دارالامان کابل، کارمندان ادارهی توزیع تذکره در مقابل مشکلات مراجعه‌کنندگان نه تنها مسوولانه برخورد نداشتند، بل بابت جویای راه حل مشکل از سوی آنان به معرفی کردن آنها به نیروهای طالبان تهدید می‌شدند. او اضافه می‌کند: یک مرد میان‌سال که باید برای تایید اسناد یکی از اعضای خانواده‌اش به وکیل گذر مراجعه می‌کرد، از مسوول آنجا خواست که به کجا و به کدام وکیل گذر مراجعه کند تا اسناد او را تایید کند، از طرف کارمند مسوول مورد پرخاش قرار گرفت و به آن مراجعه‌کننده گفت که تو با این نفهمی می‌آیی مزاحم کار ما می‌شوی. بعد با تهدید به آن مرد گفت که رنگت را گم کن، و گرنه به طالبان خبر می‌دهد که این آدم مزاحم کار آنان می‌شود.
علی اضافه می‌کند که پس از یک‌ماه انتظار کشیدن و با دوبار مراجعه برای دریافت شناس‌نامه‌های اعضای فامیلش، سرانجام نتوانسته است تمامی شناس‌نامه‌های اعضای فامیل‌اش را دریافت کند. او می‌گوید: «زمانی که بایومتریک اعضای فامیلم تمام شد، کارمندان توزیع تذکره گفتند که ده روز بعد دنبال تذکره‌هایت بیا، ولی وقتی بعد از ده روز مراجعه کردم، گفتند که هنوز نیامده و برو هفته‌ی بعدی بیا. هفته‌ی بعدی نرفتم و منتظر ماندم تا یک‌ماه پوره شود تا تمامی تذکره‌های اعضای فامیلم بیاید. اما پس از یک‌ماه که مراجعه کردم، از پنج تذکره‌ی برقی فقط چهارتای آن آمده بود؛ اما تذکره‌ی پسر کوچکم را گفتند که نیامده....» علی با نارضایتی از کار آنان می‌گوید که این کار ادارهی طالبان عملاً مشکل‌تراشی در ارایه‌ی خدمات عامه است. او مانند عبدالله می‌گوید که امکان ندارد وقتی تمامی اسناد اعضای یک خانواده یکجایی دنبال و طی مراحل شود؛ اما در آخر یکی یا دو تا از تذکره‌ها نیاید. او می‌گوید که این پالیسی از سوی طالبان برای اذیت کردن مردم است. او هم‌چنان اضافه می‌کند که «در حال حاضر مردم همه دنبال اسناد معتبر هستند؛ اما طالبان با مشکل‌آفرینی نمی‌خواهند کار مردم انجام شود.» علی خاطر نشان میسازد که مردمی که می‌خواهند بروند با این ترفندها از رفتن شان منصرف نمیشوند، بل در مقابل سیستمی که آنان پیاده کرده‌اند، بیش از پیش نارضایتی خود را نشان خواهند داد.
گفتنی‌ست که پس از سقوط جمهوریت و فرار بی‌رویه‌ی سران دولت گذشته، تا مدتی تمامی اداره‌های خدمات عامه مسدود بود، اما طالبان اداره‌های توزیع شناس‌نامه و گذرنامه را با کمک کارمندان دولت گذشته دوباره باز کردند و گفتند که توزیع گذرنامه و شناس‌نامه بر اساس سیستم دولت گذشته به متقاضیان ادامه خواهد داشت. با آن‌هم مردم از رفتار نادرست و بی‌نظمی‌ها در صف‌های شناس‌نامه و گذرنامه شکایت دارند و می‌گویند که طالبان نه تنها با کیبل و ضرب‌وشتم مردم را اذیت، توهین و تحقیر می‌کنند، بل کارها هم‌چنان در این اداره‌ها به کندی پیش می‌رود.
