متن بيانيه حاجي عنايت علي زاده در مراسم دادخواهي شهداي زابل در شهر اتریخت هالند

 سپاسگذارم كه با وجود گرفتاري هاي فراوان و تحمل زحمات از راه هاي دور و نزديك تشريف آورده ايد و اين همايش بزرگ را در همصدايي با بقيه هموطنان ما در داخل و خيلي از شهرهاي  خارج از افغانستان شكل داده ايد.
همينطور نسبت به هم آهنگي و مشاركت تمام نهادهاي فرهنگي و اجتماعي و مدني و همچنان از تمام جوانان عزيز كه در طي چندين شبانه روز براي برگزاري بهتر اين گردهم آيي تلاش نمودند، متشكرم.
شهادت شهداي زابل، گلوي بريده شكريه ٩ ساله و  تمام شهداي حوادث تروريستي را خدمت شما  حاضرين ارجمند تسليت عرض ميدارم.
 متاسفانه شرايط به شكلي پيش آمده است كه مردم افغانستان روز خودشرا باشنيدن اخبار قتل و كشتار از هر گوشه و كنار كشور آغاز و شب شانرا با تماشاي تصاوير خون آلود زنان و مرداني هموطن خويش با تلخ كامي بسر ميكنند.
مسير راه ها تبديل به جاده هاي مرگ گرديده و بدتر از همه كه براي ايجاد نفاق و شقاق، با تفكيك قوميت مسافران به گروگان گرفته مي شوند. بنابر گزارش رسانه هاي معتبر ملي و بين المللي با آغاز سال ٢٠١٥ تا كنون ١٥٣ نفر متعلق به قوم هزاره در مسير راه ها ربوده شده كه ٣٣ نفر آنها به شمول دو زن و شكريه ٩ ساله به شكل بيرحمانه به قتل رسيده و سرنوشت ٤٧ نفر به شمول دو زن و يك كودك تا هنوز هيچ اطلاعي در دست نيست.
هر روز زنان و دختراني وطن ما بشكل دلخراش و خودسرانه در جاده ها به قتل ميرسند و يا در ولايات سنگسار مي شوند.
ولايات و ولسوالي ها يكي پس از ديگري به شكل مرتب و سازمان يافته مورد تعرض و حريم خانواده ها در معرض تجاوز قرار مي گيرد. كشتار بيرحمانه شهروندان در جلال آباد، پكتيا، بدخشان، كندز و گوشه گوشه افغانستان نشاندهنده وضعيت وخيم امنيتي در كشور است.
در عين حال فساد گسترده، افغانستان را در صدر فاسدترين كشورهاي دنيا قرار داده است. بيكاري و فقدان عايدات كافي صدها هزار خانواده را با فقر و تگندستي در تنگنايي شديد قرار داده است.
هزاران خانواده و ده ها هزار جوان  به خاطر وضعيت وخيم تاكنون از كشور خارج گرديده و ده ها هزار نفر ديگر در جستجويي زمينه خروج از كشور هستند.
بنابرين ، ما امروز جمع شده ايم  تا ابراز همدردي و غمشركي با شهداي زابل و همه شهداي حوادث تروريستي در افغانستان نمايم.  فرياد دادخواهي تمام قربانيان اين حوادث را كه چند روز قبل در كابل و بقيه شهرهاي افغانستان  توسط هزاران هموطن ما  طنين انداز شد، همرايي نموده به گوش دولت افغانستان و حاميان بين المللي  آن برسانيم.  كشتار  زابل تداوم  فجايي انساني در ننگرهار، كندز، بدخشان و گوشه گوشه افغانستان است كه ادامه و تكرار اين رويدادهاي وحشتناك  كوتاهي دولت افغانستان را در قبال حفظ حيات و ناموس شهروندان تداعي مي نمايد.  بنابرين ما همه جمع شده ايم تا  يادآور مسوليت دولت افغانستان در قبال عزت  و امنيت شهروندانش باشيم.
دولت افغانستان بايد هرچه عاجل اقدام به تعقيب و مجازات تمام عاملان كشتار زابل و ديگر فجايي انساني اخير در ديگر نقاط افغانستان نمايند. زيرا تنها مسوليت پذيري  دولت در حفظ جان شهروندانش ميتواند مانع از تكرار فجايي مشابه در آينده گردد.  همينطور دولت افغانستان و حاميان بين المللي بايد توجه جدي به پاكسازي مناطق نا امن كشور در شمال ، مركز و جنوب كشور به منظور نابودي باند هاي تروريست و گروگانگيري و بازگردانيدن آرامش به مردم اين مناطق از طريق افزايش نيروهاي پوليس ملي در اين  مناطق داشته باشند.  جلوگيري از بروز فجايي انساني پي در پي و سربريدن مسافرين بي گناه در مسير راه   ها مسوليت دولت است كه بايد با افزايش پوليس ملي در نقاط مورد نياز  مانع از تكرار اين فجايع گردد.
ولي با وجود درخواست هاي مكرر براي تامين امنيت تاكنون مورد توجه حكومت قرار نگرفته است كه نمونه برجسته آن كشتار بيرحمانه ٧ مسافر بي گناه در زابل است.  بي توجهي به اين امر و افزايش نا امني بناچار منجر به مسلح شدن مردم براي دفاع از خود خواهد انجاميد. كه اين امر ضمن زير سوال بردن اقتدار حكومت عواقبي غير قابل پيشبيني در كشور خواهد داشت.

رسالت مردم افغانستان

بنظرم در يك چنين وضعيتي، ميبايد مردم  ٢ عمل را واجب بي پندارند تا كشور و مردم افغانستان از سمت سقوط به يك شرايط كاملا جنگي و بحراني نجات بيابد.
١- حفظ و تحكيم پايه هاي وحدت ملي  كه با در كنار هم قرار گرفتن شهروندان كشور از هر قوم و تباري  مهياست.
لذا، هرگاه همه با هم بوديم، همدلي و يكصدايي داشتم،  هر مشكلي به خوبي حل مي گردد و هر دسيسه و توطىه دشمناني داخلي و خارجي خنثا و آنان مايوسانه ناگزيرند تا دست از شرارت بردارند.
٢- در هم شكستن سكوت، چون در يك جامعه هر بي عدالتي، نا بساماني و سوى استفاده مديريتي در بستري سكوت مردم ايجاد و نهادينه ميگردد. كه خوشبختانه تظاهرات بي نظيري٢٠ عقرب در كابل بنايي خوبي را گذاشت و براي اولين بار هم مردم و مسولين و همينطور دشمنان مردم افغانستان به شدت غافلگير شدن و به پتانسيل عظيمي كه ميتواند هر معادله اي را به نفع مردم افغانستان تغيير دهد به چشم سر ديدن، پي بردن و لمس كردن كه هرگاه مردم اراده كنند و دست بدست هم بدهند هيچ قدرتي مانع تغيير و ايجاد دگرگوني در افغانستان را ندارند.
بنابرين بر ما مردم افغانستان است تا دست بدست هم بدهيم با وحدت و همدلي اين امتياز را خوبتر و بهتر پرورش دهيم. خاليگاها و موانع را اصلاح كنيم.  تا در آينده محصول و ارمغان اين حركت و خيزش هاي مردمي، صلح، امنيت و آسايش براي مردم و كشور عزيز ما افغانستان باشد.
بيشتر از اين مزاحم اوقات تان نمي شوم. در نهايت، صحتمندي و شادكامي شما خواهران و برادران حاضر را تمنا و صلح، امنيت و رفاه براي تمام هموطناني عزيزم در افغانستان استدعا مي نمايم.

تشكر از توجه شما
السلام عليكم و رحمه و بركاته.