زن سیک افغانستانی زندگی تحت حاکمیت طالبان را بازگو می کند

مانپریت کائور، مادر دو فرزند، که بدون تحصیل، به ندرت از خانه بیرون می رفت. پس از تسلط طالبان بر افغانستان در سال گذشته به ندرت از خانه خود در کابل بیرون می آمد و فرزندانش به سختی تصوری از دنیای بیرون داشتند.

وجود غم انگیز آنها برای نزدیک به یک سال در 3 اگست تغییر کرد، زمانی که آنها به عنوان بخشی از یک گروه 28 سیک افغانستانی که با کمک کمیته شیرومانی گوردوارا پربندک (SGPC)، انجمن جهانی هند و از کابل پرواز کردند، وارد هند شدند. 

کائور با بیان مصائب زندگی تحت حکومت طالبان، گفت: "از آنجایی که آنها جزی از یک اقلیت بود، دائماً ترس از هدف قرار گرفتن وجود داشت. خانواده های سیک و هندو در کابل شب های بی خوابی را سپری می کنند. مکان های عبادت امن نیست. گوردوارا کارته پروان در 18 جون مورد حمله تروریست ها قرار گرفت. او گفت: "ما قبل از خروج از خانه 10 بار فکر می کردیم. برای فرزندانمان بیرون رفتن غیرممکن بود. اگر مجبور بودیم بیرون برویم، صورت خود را می پوشاندیم."

او مدعی شد که اکثر اقلیت ها در افغانستان به آموزش دسترسی ندارند زیرا فرستادن کودکان به مکتب به معنای "به خطر انداختن جان آنها" است.

کاور گفت: "اگر کودکی به یک موسسه آموزشی برود، در آنجا مورد آزار و اذیت قرار می گیرد. کسانی که می خواهند تحصیل کنند بیشتر به هند می آیند."

ترنجیت سینگ، یک سیک دیگر افغانستانی که در 3 اگست وارد هند شد، یک پسر سه ساله دارد که از بیماری قلبی رنج می برد. او گفت که به دلیل حداقل دسترسی به شفاخانه ها، پسرش نمی تواند در کابل تداوی مناسب بگیرد.

سینگ به PTI گفت: "ما امیدواریم که او را در هند تحت درمان قرار دهیم."

دشواری در هند

کاویتا کریشنان، فعال حقوق بشر در هند می گوید که مرکز باید سیاست و میکانیزم  ارائه شهروندی به این گونه پناهندگان را در هند و ارائه کار برای آنها را در نظر داشته باشد.

"هندوستان دارایی قابلیت و توانایی ارائه تابعیت به این پناهجویان است. نه فقط به سیک ها و هندوهای افغانستانی، بلکه به همه پناهندگان باید از سوی دولت این کمک ارائه شود."

کریشن به PTI گفت: " در حال حاضر مسولین مرکز تسهیلاتی را برای پناهندگان ترتیب نمی دهند. حتی زمانی که آنها مجبور به انجام این کار برای پناهندگان تامیل شدند، کمپ های آنها بسیار ضعیف بود. اگر مرکز با پناهندگان با احترام و دلسوزی رفتار می کرد، می توانست به راحتی برای آنها کار فراهم کنند."

او مدعی شد که پناهندگان فقط "نقاط گفتگو" و "تبلیغ" برای مسولین هستند.

کریشنان گفت: «مسولین باید درک کند که پناهندگان، با هر کاری که اینجا انجام می دهند، به تولید ناخالص داخلی این کشور کمک می کنند."

طالبان؛ هندوها و سیک‌ها به کشورشان بازگردند. بیشتر بخوانید:
‏http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01597

انفجارهای ولایات زابل و کابل باعث کشته و زخمی شماری گردید در انفجاری که روز سه شنبه 26 جولای 
بیشتر بخوانید:
http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=01599

سیک‌ها؛ دشواری زندگی در افغانستان
بیشتر بخوانید
http://oralmagazine.org/post?subcat=reports&id=00669