محل تبلیغات شما

<--306px-->
تمرکز حملات امریکا بالای رهبران القاعده با خروج از افغانستان تمرکز حملات امریکا بالای رهبران القاعده با خروج از افغانستان

تمرکز حملات امریکا بالای رهبران القاعده با خروج از افغانستان

ایالات متحده، پس از خروج از افغانستان در طی ماه های گذشته، همچنان روی هدف قرار دادن رهبران سازمان «القاعده» به‌ویژه در سوریه متمرکز باقی مانده است، در جایی که موفق شد عبدالحمید آل مطر، را در 23 اکتبر در منطقه سلوک در حومه ی تل ابیض، شرق فرات در شمال شرقی سوریه هدف قرار بدهند. این دومین عملیاتی است که بر علیه سازمان القاعده، پس از قتل سالم ابواحمد رهبر شاخه ی «نگهبانان دین»، قدرتمندترین شاخه القاعده در سوریه، که در اواخر ماه سپتامبر هدف قرار گرفت. شاید بتوان گفت که واشنگتن در سال گذشته به ویژه از اکتوبر 2020، زمانی که موفق شد چهار تن از بزرگترین رهبران این سازمان را در افغانستان و سوریه از پا در آورد. اینک ابومحمد، رهبر برجسته ی دیگر را هدف قرار داد. بنا می توان گفت که در طی دوسال گذشته شکار رهبران القاعده توسط امریکایی ها ادامه داشته است. چنانچه، السودانی در (اکتوبر 2020) و ابومصطفی المصری در (نوامبر 2020)، علاوه بر عبدالحمید المطر و سالم ابواحمد، و به موازات کشته شدن ابومحمد المصری در ایران، در اگست 2020 انجام شد که بحث های زیادی را در مورد دلایل تمرکز واشنگتن بر هدف قرار دادن رهبران این سازمان، چه در سطح مرکزی و چه در سطح شاخه های پراکنده در برخی از کشورهای منطقه ادامه یافت. حملات پیشگیرانه اسکات پریر، مدیر آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا در نشست سران اطلاعات و امنیت ملی اعلام کرد که در 14 سپتامبر 2021، سازمان القاعده یک تهدید بزرگ برای امنیت و منافع ایالات متحده آمریکا باقی مانده است، همانطور که وی در این زمینه با تاکید گفت که ارزیابی فعلی هنوز شاید محافظه‌کارانه باشد. اما حد اقل یک تا دو سال دیگر برای شناخت حداقلی تهدید های احتمالی بیشتر از ناحیه ی القاعده نیاز است. در عین حال وی گفت که برخی از ظرفیت های القاعده برای تهدید ایالات متحده آمریکا، کاملا شناخته شده و مورد تایید است. دیوید کوهن، معاون رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) تأیید کرد و گفت که واشنگتن قبلاً «برخی نشانه هایی از برخی تحرکات احتمالی القاعده را کشف کرده است. القاعده ای که امنیت ایالات متحده امریکا را هنوز تهدید می کنند." به موازات آن، فرماندهی مرکزی ایالات متحده، در 23 اکتوبر، از طریق سخنگوی رسمی خود، جان ریگزبی، اعلام کرد که "القاعده همچنان تهدیدی برای ایالات متحده و متحدان ما است." ریگزبی افزود که این سازمان هنوز از سوریه به عنوان یک پناهگاه امن برای بازسازی خود، در هماهنگی با شاخه های خارجی و برنامه ریزی عملیات در خارج از ساحه استفاده می کنند. فرماندهی مرکزی ایالات متحده در 23 اکتوبر متعهد شد که به هدف قرار دادن وابستگان القاعده، چه در افغانستان و چه در شاخه های مختلف در منطقه، ادامه بدهند. امریکا، در پایان بیانیه ای که در پی کشته شدن عبدالحمید المطر منتشر شد، این مطلب را اعلان کرد. بسیاری از اهداف مورد علاقه ای ایالات متحده آمریکا به تشدید حملات امنیتی خود علیه رهبران سازمان القاعده به منظور ارسال پیام‌های مختلف به داخل آمریکا و متحدانش در خاورمیانه و یا خود سازمان القاعده که می‌توان به شرح زیر اشاره کرد: 1- اطمینان دادن به متحدان در خاورمیانه که پس از خروج سریع آمریکا از افغانستان که همزمان با کاهش نیروهای آمریکایی در عراق و ساحل آفریقا نیز صورت گرفت. باعث نگرانی بسیاری از کشور ها در منطقه ای خاورمیانه گردیده است که هر کدام به نوبه ی خود دارای روابط استراتژیک با ایالات متحده آمریکا هستند. لذاست که تشدید حملات بالای رهبران القاعده را به معنی تقویت اعتماد کشورهای خاورمیانه نسبت به روابط استراتژیک با امریکا، می توان تصور کرد که با آغاز روند خروج و در جریان و تا اکنون تمرکز حملات امنیتی و نظامی خود را علیه رهبران سازمان القاعده را متواتر حفظ کرده است. تاکنون این عملیات ها باعث شکار مهم‌ترین رهبرانی القاعده در سوریه گردیده است. 2- تداوم این حملات به منظور کاهش شدت فشارهای داخلی پس از خروج آمریکا از افغانستان و نحوه ای اعتراض برانکیز آن نیز است. که این خروج و به ویژه شیوه خروج مذکور باعث ایجاد یک شکاف آشکار در داخل دولت آمریکا گردیده و تاکنو باعث بحث و طرح سوالات حقوقی زیادی در مورد عواقب این امر را علیه حکومت آمریکا فراهم کرده است. شماری از تحلیلگران و سیاسیون و کتله های مردمی گفته اند که خروج از افغانستان، امنیت و منافع ایالات متحده آمریکا را در معرض عملیات تروریستی قرار داده است. برخی می گویند که این خروج زمینه ی یک حمله ی تروریستی مشابه ی دیگر آنچه بیست سال پیش رخ داده را مهیا خواهد کرد. بنا تشدید حملات بالای رهبران القاعده در مرحله ی کنونی برای آرام کردن فضای داخلی آمریکا، با تظاهر بر اینکه دولت کنونی مبارزه با تروریسم و ​​مقابله بدون ضرر با القاعده را مستقیماً در فهرست اولویت های خود قرار داده است. 3- پایان دادن به نفوذ جناح افراطی در این سازمان، اسامی رهبرانی که طی سال های 2020 و 2021 هدف عملیات امنیتی و تهاجمی آمریکا در افغانستان و مکان های مختلف قرار گرفته اند، نشان می دهند که تمرکز مستقیم آمریکا بالای اشخاص و دسته های ستیزه جو قرار دارد. تاکتیک های هدف گیری و ماهیت نشان داده شده آن در مفهوم "دشمن دور" که برای ایالات متحده آمریکا و به طور کلی کشورهای غربی مهم است، از این رو، فشارهای اعمال شده از سوی عملیات امنیتی و نظامی آمریکا علیه این سازمان القاعده ممکن است برخی از شاخه های آن را به سمت اتخاذ گزینه موسوم به “گزینه طالبان” با درگیر شدن در چنین گفت وگوهایی سوق بدهد. هرچند که به دلیل این سیاست انتقادات زیادی به واشنگتن وارد است. به ویژه در مورد "طالبان" که در نهایت از اواسط ماه اگست کنترل افغانستان را به دست گرفته اند. 4- سوق دادن سازمان القاعده به سمت "مسیر طالبان" که پس از جهت گیری ایالات متحده آمریکا برای انجام مذاکرات با گروه "طالبان" و دستیابی به توافق صلح با آن در فیروزی 2020، بسیاری از کشورهای جهان را در مسیر مبارزه با افراطیون منطقوی متزلزل ساخته باشند. تا در آینده برخی از کشورها در دیگر مناطق نیز همین شیوه را در برخورد با سازمان های تروریستی در قلمرو خود در نظر بگیرند. به عنوان مثال، در 20 اکتوبر، حکومت مالی اعلام کرد که "شورای عالی اسلامی مالی" را با وظیفه گفتگو با رهبران گروه "حمایت از اسلام و مسلمانان" به رهبری ایاد آق غالی، رهبر این گروه، توضیف نموده که مهمترین شاخه "القاعده" در شمال مالی و ساحل آفریقا در حال جنگ است. اما بنابر شواهد که حکایت از نزدیکی و هم آهنگی طالبان با ایران، روسیه و چین پس از صلح با امریکا که از رقبایی منطقوی و جهانی امریکا و در کل کشورهای غربی پنداشته می شوند، و همینطور تداوم ارتباط تنگاتنگ آنان با سازمان القاعده و بقیه گروه های تروریستی ممکن شکست این استراتیژی را برای امریکاییان متصور نموده باشد. 5- تداوم این حملات به منظور منهدم ساختن تفاهم بین تهران و القاعده نیز است که از زمان حضور آمریکا در افغانستان و تهاجم شدید بالای پایگاه های القاعده بسیاری از رهبران آن مانند سیف العدل و ابومحمد القاعده. مصری به سمت ایران از طریق مرز افغانستان حرکت کردند، به نحوی که به تهران کمک کرد تا با آنها رابطه برقرار کنند و این در توقف هدف قرار دادن ایران توسط القاعده نقش داشت. همین نزدیکی برخی رهبرانی القاعده با ایران یکی از مهمترین دلایل جدایی این گروه از داعش نیز است. و همچنین باعث ایجاد اختلاف بین اسامه بن لادن و ایمن الظواهری از یک سو و ابو مصعب الزرقاوی، رهبر القاعده در عراق نیز گردید. بنابرین تمرکز حملات بالای القاعده برای برهم زدن اقدامات. مشترک این گروه و جمهوری اسلامی ایران در آینده نیز است. درنهایت حکومت کنونی ایالات متحده امریکا ممکن است تداوم عملیات علیه القاعده را ادامه بدهد، به ویژه از آنجا که عقب نشینی های منطقه ای و بین المللی ناشی از خروج نظامی ایالات متحده از افغانستان هنوز به پایان نرسیده است. چنانچه تلاش امریکا برای استفاده از خاک و حریم پاکستان جهت انجام حملات احتمالی در افغانستان در روزهای گذشته خبر ساز شد. در عین حال تداوم نزدیکی و همکاری گروه طالبان و سازمان القاعده پس از تسلط طالبان بر افغانستان که با پیوستن جمهوری اسلامی ایران تمام اضلاع این مثلث تکمیل کردیده است. این در حالیست که تجربه ی استفاده از گروهای نیابتی در منطقه و جهان توسط جمهوری اسلامی ایران، برای امریکایی ها پوشیده نیست. لذا می توان تصور کرد که عملیات بالای سازمان القاعده در آینده نیز ادامه خواهد یافت. آیا طالبان نیز بابت همدستی با القاعده و بقیه سازمان های تروریستی و یا اقدامات تروریستی خودشان در آینده مورد تهاجم مستقیم قرار خواهد گرفت؟ این سوالیست که پاسخ آن در آینده مشخص خواهد شد.

مطالب بیشتری در این بخش