بخشي از سخنراني ولي شاه‌پور در مراسم يادبود از شهداي زابل و بقيه شهداي افغانستان و بررسي وضعيت امنيت
بخشي از سخنراني ولي شاه‌پور در مراسم يادبود از شهداي زابل و بقيه شهداي افغانستان و بررسي وضعيت امنيتي افغانستان
هموطنان عزیز!
ما اینجا جمع شده‌ایم تا صدای اعتراض خویش را در صف واحد و یکپارچه به گوش دولت‌ها و نهادهای اجتماعی - سیاسی جامعه جهانی برسانیم که در کشور ما چه می‌گذرد؟
وقایع و حوادث غم انگیز ماه‌های اخیردرافغانستان که منجر به نقض صریح حقوق بشری شهروندان، جنایات جنگی و ضد بشری مانند کشتار افراد ملکی، زنان، کودکان، سالمندان، قتل اسیران جنگی، تجاوز جنسی، چور، چپاول و تخریب زیربناهای اقتصادی عام المنفعه‌ی دولتی و شخصی، زمینه سازی فرار تروریستان و مجرمین خطرناک جنگی و جنایی از زندان‌ها، فرار کتله‌های وسیع جوانان از کشور که سرمایه ملی آن را تشکیل می‌دهند از جمله مواردی اند که از آن‌ها در تراژیدی کنونی افغانستان می‌توان نام برد.
شکست برنامه‌های ناسنجیده شده و اقدامات نمایشی باعث گردید که پس از 14 سال حضور بی‌مانند سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی جامعه جهانی در افغانستان، این کشور را از نظر سیاسی، اجتماعی و امنیتی ناامن و بی‌ثبات ساخته که در چند ماه گذشته بیش از ۱۲۲هزار شهروند، آن کشور را ترک نمایند.در این یک دهه با وجود سرمایه گذاری‌های بی‌مانند در تاریخ افغانستان، جوانان که نیروی بالنده را تشکیل می‌دهند از پایتخت و سایر ولایات کشور صلاح شان را در فرار از کشور می‌بینند.
پیام مسئولین بلند پایه کشورهای اروپایی که جوانان افغانستان باید در کشور خویش باقی بمانند و کشور شان را خود شان بسازند نیز شایان توجه بوده و بر مسئولیت حاکمیت آمده با جامعه جهانی در کشور تاکید دارد. حاکمیت فاسد و مافیایی کنونی افغانستان که به بهانه جنگ و شرایط ناامن هرگز در فکر پیدا نمودن راه حل برای هزاران معضل اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و امنیتی از جمله کار آفرینی برای نسل جوان کشور نبوده، زمینه ساز فرار سرمایه‌های بی شمارانسانی از کشور شده است، در فرار مردم از کشور حاکمیت موجود در افغانستان نیز مقصر بوده و حق ندارد به سادگی از کنار مشکلات بنیادی بگذرد؛ خود، مردم افغانستان و جامعه جهانی را فریب دهد.
ارقام نشر شده گواه آن است که رقم جوانانی که در «آب‌های مدیترانه» به کام مرگ فرو می‌روند بیشتر از جوانانی است که در مبارزه رو یا رویی به خاطر فراهم آوری یک زندگی آبرومندانه و انسانی درداخل کشور در صفوف نیروهای مسلح کشور جان‌های شیرین شان‌را از دست می‌دهند.
با درد و دریغ که نظام موجود، روحیه یاری و همبستگی دربین جوانان را با اتخاذ سیاست‌های خام، تنگ نظرانه و روش‌های سیلقه‌ای در تقرر و کاریابی آن‌ها کشته است، این ارتش بزرگ و پرتوان اجتماعی که چرخ‌های اساسی تغییر هر ساختار را با نیروی بالنده‌ی خویش به حرکت می آورند، از حرکت، باز داشته است. به جای کمک و یاری هم‌دیگر برای تغییر وضع، فرار از وطن، بی‌سرنوشتی و انتظار جانکاه در کمپ‌های پناهجویی که زمینه ساز ده‌ها مصیبت اجتماعی ـ روانی است،را ترجیع می‌دهند.
جا دارد تا احزاب سیاسی، نهادهای اجتماعی ــ فرهنگی و جامعه مدنی در داخل کشور در بسیج و تشکیل جوانان در مبارزه عادلانه به خاطر حقوق و منافع شان آن‌ها را یاری رسانند و با پیش‌کش نمودن برنامه‌های عملی، اعتراضات و کنش‌های گسترده به‌منظور بهبود شرایط زنده گی این قشر سازنده، بر دولت وحدت ملی فشار وارد نمایند.
نهادها و بنیادهای فرهنگی ــ اجتماعی شهروندان افغانستان در هالند بر مسئولیت دولت افغانستان برای فراهم سازی شرایط انسانی و آینده‌نگر برای مردم و جوانان افغانستان تاکید نموده و از رهبران دولت وحدت ملی در کشور می‌خواهند تا به تعهدات شان در برابر مردم افغانستان جهت تامین صلح، فراهم‌آوری شرایط کار، عدالت و تأمینات اجتماعی پابند بوده و نگذارد تا کشور از جوانان تحصیل کرده و مستعد خالی شود و باعث فرار کتلوی آن‌ها گردد.
هموطنان عزیز!
ثبات سیاسی افغانستان تضمین کننده ثبات در منطقه و جهان است. از کشورهای قدرتمند جهان می‌خواهم تا به‌منظور ایجاد فضای سالم و فراهم‌آوری همکاری‌های مشترک از روش‌ها و سیاست‌های دوگانه در قبال افغانستان خود داری کرده و این کشور را تبدیل به میدان رقابت‌های استراتژیک خویش نسازند. مردم افغانستان نیازمند صلح و زندگی با عزت در کنار سایر ملل جهان اند و نمی‌خواهند که از سرزمین و قلمرو جغرافیایی‌شان برای اهداف استراتژیک قدرت‌های بزرگ جهانی استفاده منفی شود و برای بی‌ثبات سازی دیگران صورت گیرد؛ زیرا پلان‌های پشت پرده و بازی‌های استخباراتی در سطح منطقه و جهان، زنگ خطر برای شهروندان افغانستان محسوب می‌شود.
دوستان گرامی!
وضع زنده گی بانوان که نیمی از پیکر جامعه را می‌سازند نسبت به مشکلات امنیتی و فشار نیروهای عقب گرا، رو به وخامت بوده و روزمره دختران و زنان بی دفاع کشور ما در گوشه و کنار کشور قربانی خشونت‌های خانوادگی و سنت‌های حاکم درجامعه‌ی بسته ما می‌گردند. جنایت ضد انسانی علیه فرخنده در مرکز سیاسی کشور در سال پار، رخشانه در ولایت غور و قتل بی‌رحمانه تبسم دختر 9 ساله [و شش مسافر همراه او] در ولایت زابل نمونه‌های بارزی از صدها جنایتی است که در حق این قشر سر نوشت ساز و محروم در سر زمینی بنام افغانستان به وقوع می‌پیوندد.
حملات اخیر نیروهای دهشت افگن و تروریست‌های حرفه‌ای طالبان و داعش به حمایه مالی و سیاسی قدرت‌های مطرح در قضایای افغانستان در ولایات کنر، غزنی، هلمند، بدخشان، فاریاب و کندز چهره دو رنگ حاکمیت منفور رژیم حمایه‌گر شان یعنی پاکستان را نیز به جهانیان نشان داد.
برنامه مسلح سازی نیروهای دهشت افگن و تروریست‌های حرفه‌ای که به‌طور پنهانی از جانب دست‌های پر قدرت در نظام افغانستان و همکاران بین المللی شان برای نا امن سازی افغانستان و به‌خصوص ولایات شمال کشور جریان دارد به سود طرف‌های درگیر در نظام نبوده بلکه زمینه ساز بحران‌های منطقه‌ای و جهانی خواهد شد که در صورت شعله‌ور شدن آن، سرزمین زیبای ما به میدان رقابت‌های کشورهای قدرتمند جهان مبدل خواهد گردید.
حضور گرم شما همکاران عزیز در این همایش دادخواهانه، ما را نیرو می‌دهد تا هر چه بیشتر و بهتر در راه سازمان‌دهی و تدویر برنامه‌های فرهنگی ــ اجتماعی تلاش نماییم. در پایان از نام نهادهای سازمانده و کمیته تدارک این همایش دادخواهانه از تشریف آوری فرد فرد شما اظهار سپاس و قدردانی می‌نمایم.
پیروزی ما در وحدت و اتحاد ماست
